Als we pakweg 50 jaar terug gaan in de tijd zou de halve stad zijn uitgelopen en stonden er rijen heren in pak langs het veld. Nu stonden alleen de vrienden van Hennie de Rijk langs de lijn. Nu heeft Hennie nogal wat vrienden, dus het was best druk. Ik zag ook Wander Brummel, ooit een begenadigd middenvelder bij het toen ijzersterke Midlandia (bestaat ook al niet meer) en groot jeugdtrainer o.a van Amin Moumouh (O21). Nu overal de ziekenboegen leeglopen en er geen schorsingen meer zijn, kon zaterdag 1 eindelijk over een volwaardige selectie beschikken al was deze door mysterieuze afzeggingen kleiner dan gedacht. Maar gelukkig hadden we met alleskunner Faas Bourguignon (dank nog voor hulp en vlaggen in eerste helft) en het door Han Oei aangedragen talent Fnan Solomum Gebray en Ferdos Amin (O18) voldoende wissels. Dat was ook wel nodig want onze Frenkie de Jong, Guus Noordam (O21), mocht maar 60 minuten spelen en ook Kaj worstelde met de naweeën van een blessure en Anel (O18) stille en nuttige kracht op het middenveld mompelde ook wat over zijn liezen. In de wedstrijd waren de verhoudingen duidelijk. UVV viel aan en schiep zich wel wat Louis van Gaal mogelijkheden zou hebben genoemd, maar geen echte kansen. En als ze dan wel tot een schot kwamen was daar altijd onze geweldige keeper Wout. Daarnaast was Jolle nog, even overgekomen uit Nijmegen, vrijwel onpasseerbaar en anders waren daar nog Jack en Pako om de bal te keren. En als Hercules de bal kreeg waren ze wel levensgevaarlijk. Mire liet zich bijna niet afstoppen op links en Arie is als hij aan de bal komt onnavolgbaar. En dan is daar Casper van Rooijen, het broertje van, met die prachtige diepgang. Na ruim een half uur worstelde Arie zich op zijn bekende wijze door de UVV defensie en waar iedereen verwachtte dat hij de bal loeihard in de bovenhoek zou lellen, gaf hij een slim balletje op Mire die koeltjes afrondde (1-0). Daarna greep UVV nog meer het initiatief, maar Jack en de zijnen bleven rustig. Na de rust herhaalde het patroon zich, maar ineens herinnerde Casper zich weer dat hij twee goals had beloofd. Na een slimme dieptepass liep hij iedereen aan gort omspeelde de keeper en maakte de 2-0. Daarop gooide de ploeg van Ilji van der Horst, vorig jaar nog op bank bij hercules zondag 1, nog wat extra energie in de strijd ook al omdat de scheids in de overtuiging was dat een wedstrijd 2 maal een uur duurt. Even na 16.00 (start om 14.00) liet de immer sportieve Wout een houdbaar balletje gaan (2-1). Maar Casper was de afspraak niet vergeten en na een ingewikkelde solo gooide hij de wedstrijd in het slot (3-1) waarop ook de scheids besefte dat hij nog boodschappen moest doen. Faas, Fnan en Ferdos bleken bij het invallen geen verzwakking en dat kan zeker ook gezegd worden van inval grensrechter Ralf Rikze die overtuigend de vlag hanteerde.
Ton van Rietbergen
