Ook bij de laatste thuiswedstrijd was het weer mensen sprokkelen. Hercules O18 is in de race om kampioenschap en O21 speelde te ver weg om spelers te lenen en dan is er nog de vakantie die in Nederland wel eeuwig lijkt te duren en ons multinationale en multiculturele team erg raakt. Zo haakte onze stevige Duitse verdediger Malte al eerder af, maar waren nu ook Spaanse Alvaro en Italiaanse Giacomo in hun thuisland. Wellicht ook afgeschrikt door het nieuwe regeerakkoord dat nu niet bepaald gunstig is voor globetrotters. Gelukkig wilde Olivier (O18) nog wel een wedstrijdje keepen en liet Faas zich los weken van zijn eigen team. Dat bracht het team op 11 man, maar toen Julyano na 30 minuten met een opspelende hamstring het veld uit moest, stonden we toch weer met 10. De scheids was duidelijk: ‘Ïk ben een spiegel: Als je vriendelijk tegen mij bent, dan ben ik het ook tegen jou, maar als je boos doet dan ben ik het ook’. Omdat hij deze filosofie graag wilde uitdragen lichtte hij elke beslissing omstandig toe. Onze grensrechter Max Kaspers gelooft meer in de Hegeliaanse filosofie en toen hij een college kreeg waarom zijn tweede vlagsignaal niet juist was werd de eerlijkste grensrechter van de afdeling boos en conform de spiegeltheorie kreeg hij dus rood, want de gedachte dat de ander wellicht gelijk heeft past niet bij de theorie. Ondertussen werd er ook gevoetbald tegen VIOD, de sympathieke club uit Tienhoven, waar de voorzitter van de club gewoon op de bank moest plaatsnemen. Ook met 10 man bleef Hercules moeiteloos op de been, mede dankzij geweldig keepen van Olivier (O18). Sterker, een kwartier in de tweede helft bracht een goed lopende uitval de bal bij Faas, selectiecommissies let op deze speler die er altijd staat, die de 1-0 maakte. En toen de speelse Quincy (O18) precies op het juiste moment werd gelanceerd en met 10 meter voorsprong alleen op de keeper afging, leek de wedstrijd beslist. De keeper kwam uit en Quincy besloot hem buitenom te passeren waarop de keeper hem torpedeerde. ‘Strafschop’ schreeuwde Vince en alle mensen om me heen, maar de scheids zag het anders en gaf hem niet omdat hij meende dat de keeper al terugliep en er niets aan kon doen. Hoewel het natuurlijk gewoon een penalty was, had Quincy voor het eenvoudige schuiven moeten kiezen. Een uitlopende keeper is immers buitengewoon kwetsbaar, maar je kunt veel van Quincy zeggen maar eenvoud hoort daar niet bij. Op dat moment knapte er iets bij het team. Ineens lieten ze toch weer voorzetten van de flank toe, waaruit twee maal werd gescoord en VIOD aan de leiding bracht. Dat leidde tot een groot wanhoopsoffensief waarbij aanvoerder Jack nog de lat raakte en onze Griekse middenvelder Theo tweemaal bijna succesvol was, maar ja zonder verdedigers werd het in de laatste minuten zelfs nog 1-4. Het deed de door Emile geserveerde heerlijke afsluitende saté maaltijd niet minder smaken. Want het is mooi om te zien hoe de spelers ondanks alle tegenslag de moed erin houden. Volgende week uit bij Focus sluiten we de competitie af en gaat ieder zijn weegs.

Ton van Rietbergen