Na de klanken van het clublied van Vriendenschaar, gezongen door het Urker mannenkoor, kon de wedstrijd beginnen. De manager had weer vijftig appjes uitgezonden, maar een keeper was helaas    niet gevonden. Dus moest alleskunner Jolle (ook bekend van zijn scriptie over de ijskast van Geert Wilders) weer in de goal. Helaas ontbraken zijn UVV fans en bleek dat ook Jolle gebukt ging onder de kwaal die alle voetballers hebben als ze moeten keepen. Hij probeerde alles met zijn voeten te doen, daar waar handen of duiken meer voor de hand liggen. En als dan ook de backs te veel voorzetten van de flanken laten komen, kun je op de gevolgen wachten. De meeste goals kenden ook nog een hoog ‘Comedy Capers’ gehalte, want via, via belandde de bal regelmatig in het net. En zo keken we in de rust tegen een 4-0 achterstand aan. In de rust vond crisis beraad plaats, waarbij keeper Jolle nog eens uitlegde hoe democratie werkt, waarop alle spelers hun mening gaven en trainer-coach Geert van der Lande concludeerde dat 4-3-3 de oplossing was. En onze Italiaanse middenvelder Giacomo Sabatini (helaas geen familie van Gabriela) nog eens uitlegde dat ze hem in het Engels of in het Italiaans moesten coachen, kon de tweede helft  beginnen. En of het nu aan het nieuwe systeem of aan de thee lag maar het ging duidelijk beter. Die thee valt trouwens af want die bleef onaangeroerd buiten de kleedkamer staan. Onder aanvoering van de sterke Quinten en aanvoerder Jack werd er zelfs enige druk ontwikkeld. Genieten was het ook nog van een prachtige sliding op de bal van een speler die liever niet met zijn naam in het verslag wil. Tot zo ver hun grensrechter het toeliet trouwens want ook bij deze score ging de vlag meteen omhoog als je over de helft kwam. Onze grens Max Kaspers liet zich gelukkig niet meeslepen en vlagde alleen bij echt buitenspel en zo konden de mannen uit Culemborg nog tweemaal scoren en eindigde de wedstrijd op 6-0.

Ton van Rietbergen