Afgelopen maandagavond (23/6) had een dertigtal leden de weg naar het paviljoen gevonden om met het bestuur en de andere aanwezigen van gedachten te wisselen over het gevoerde en nog te voeren beleid van onze club. Een aantal ‘vaste gasten’ had om hen moverende redenen af moeten zeggen en dus was het extra verheugend om dit keer een aantal nieuwe gezichten te mogen verwelkomen. Die zich ook nog lieten gelden middels attente en kritische vragen en verrassende suggesties. Hopelijk is dat ook een stimulans voor anderen voor een volgende keer.
Hoe dan ook, als vanouds was het grootste deel van de vergadering gewijd aan het bespreken en goedkeuren van het financiële jaarverslag over boekjaar 2024. Penningmeester Tony Malhoe presenteerde de belangrijkste cijfers en overzichten met de vaart en de flair die we van hem kennen (waarbij zijdelings toch weer het punt van de brede beschikbaarheid van de cijfers, voorafgaand aan de vergadering, aan de orde kwam) met als belangrijkste en tot tevredenheid stemmende conclusie dat Hercules een goed jaar 2024 heeft gedraaid met als resultaat een kleine winst. Er werd uitgebreider gesproken over de post contributies. Logisch want dit is een van de belangrijkste bronnen waar een vereniging op draait. Daarbij gaat het er bijvoorbeeld om het percentage wanbetalers/niet betalers naar beneden te krijgen, kun je het hebben over de hoogte van de gelden in vergelijking tot andere clubs (die vaak geen jeugdafdeling hebben en dus goedkoper kunnen zijn) en wat voor waar je voor dat geld krijgt (er werd een vergelijking gemaakt tussen De Bijenkorf en de Action) maar vooral ook wat er op dit punt te verwachten is, mede in het licht van de mutaties en dan vooral het oprichten van vv Ondiep (wat ons een fors aantal leden gaat kosten). Per 1 juli is de stand van zaken hierover definitief en kunnen/zullen we de balans opmaken en, waar nodig, aanpassingen doen om de begroting op orde te houden. De verwachting daarbij is wel dat we ons (nog) geen grote zorgen hoeven te maken. Maar het is wel zaak om de vinger aan de pols te houden, zeker op langere termijn.
Als suggestie uit de zaal werd genoemd om duidelijker en opener te communiceren welke afwegingen er worden gemaakt vanuit het bestuur en welke onderliggende uitgangspunten er worden gehanteerd. En deze te koppelen aan de visie en de idealen die wij als club voorstaan en uit willen dragen. Dit zal het begrip en het draagvlak onder de leden kunnen vergroten.
De kascommissie had, als gebruikelijk, een gedegen stuk geschreven met een aantal aanbevelingen. Nadat dit was voorgelezen, kon aan het bestuur, met veel dank aan de penningmeester voor het geleverde werk, decharge worden verleend, middels een applaus van de aanwezigen.
Vervolgens werd vooruitgekeken naar de ontwikkelingen op en rond het complex. We constateren dat de voortgang vanuit de gemeente nog zeker een aantal jaren op zich zal laten wachten (zeker wat betreft een nieuwe sporthal op het deel van Sporting) maar dat we intern toch door willen en moeten met onze eigen plannen en wensen. Kunstgras op veld 1 is nog steeds voorzien voor 2026 en in de sandwich hiermee willen we de verlichting rond dat veld versterken en moderniseren (zodat wij in de toekomst niet meer hoeven uit te wijken bij grote wedstrijden) en liefst meteen ook de tribune en de directe omgeving van het veld aanpakken. Dat is een groot, duur en ambitieus streven waarvoor dus op korte termijn een goed en onderbouwd invoeringsplan gemaakt wordt wat aan de leden voorgelegd kan worden. Op langere termijn staat ook de renovering van onze eigen sporthal op de rol. Er zijn zorgen of dit goed gaat matchen met de plannen van de gemeente (en er dus niet een situatie gaat ontstaan dat er (tijdelijk) helemaal geen hal beschikbaar zal zijn). Natuurlijk kwam ook de (gevaarlijke) situatie rond verkeer en parkeren weer aan de orde. We moeten echter helaas constateren dat we hier niet of nauwelijks invloed op uit kunnen oefenen (en het zeker niet te hopen is dat er eerst een ernstig incident moet plaatsvinden voordat er wel iets gaat gebeuren).
Een rondje rond de afdelingsvelden leerde dat de tennisbanen stroef zijn (maar dat past in het onderhoud), dat de badmintonafdeling positief en optimistisch nieuws te melden heeft (over de bestuurssamenstelling en de jeugdafdeling) en dat de goalballers voor het derde jaar op rij landskampioen zijn geworden. Voorwaar een prestatie om trots op te zijn. Zoals dat hopelijk ook het geval gaat worden met het nog te organiseren (Europese) jeugdtoernooi in het najaar. Dit leidde ook tot een verzoek om na te denken over een soort van cross-over dag binnen de club om kennis te maken met en te proeven van elkaars sporten (bijvoorbeeld om een keer te ervaren hoe goalball werkt). Hetgaan weer leidde tot een bespiegeling over het belang van vrijwillige inzet van de leden (die dit soort activiteiten mogelijke moeten maken) en in hoeverre je daaraan een verplichting zou moeten kunnen koppelen.
De rondvraag bood een breed spectrum aan onderwerpen die aangedragen werden. Bijvoorbeeld de status en de positie van de Stichting binnen de vereniging, de behoefte aan verdere professionalisering en mogelijke hulp daarbij, de status van de deelnemers aan de derde helft en de status van de rolstoel met slappe banden. Maar ook een vraag over het verloop onder de leden en de leeftijdsopbouw, het in kaart brengen van het vrijwilligerspotentieel of het houden van een ontruimingsoefening. Het verzoek werd gedaan om meer aandacht te geven aan waar we als vereniging voor willen staan en dit ook consequenter uit gaan dragen zodat het ook daadwerkelijk zichtbaar wordt. Bijvoorbeeld door deel te gaan nemen aan de pride. Sommigen van deze vragen werden ter plekke beantwoord, andere zaken vergen meer tijd en worden meegenomen richting het najaar.
Waarna voorzitter Fons Visser de vergadering kon sluiten.
Frank van den Heuvel
