Wijk C, ooit het sprankelend hart van Utrecht, raakte wat ingeklemd door de stedelijke vernieuwing en verloor zo wat van haar bruisende bestaan. Maar in de verhalen leeft de volkswijk nog steeds voort. Met Club 1882 maakten we een leuke wandeling door de wijk, onder begeleiding van Koos Marsman, ambassadeur van de Vollekstaol van Uterech. Vertrekpunt was Café Willem Slok waar oude foto’s werden getoond die de deelnemers een stukje historisch perspectief bijbrachten.
Slenterend door de wijk doken we verder in het verleden en zagen we hoe de stedebouw van de jaren 60-70 de wijk veranderde. In oud-bewoner Gerard Geesink had Koos een goede en vitale secondant, die de verhalen over de wijk lardeerde met anekdotes over haar bewoners. Want de bewoners waren het die de wijk letterlijk roemrucht maakten. Van Olympisch kampioen judo tot meesterinbreker, in Wijk C wist je waar iemand in uitblonk, maar je accepteerde elkaar zoals je was. Na een tussenstop in het prachtige Café van Wegen (uit 1883, dus bijna net zo oud als Hercules) eindigde we in ’t Oude Pierement.
Geslaagde stadswandeling door Utrecht met Club 1882
Wijk C, ooit het sprankelend hart van Utrecht, raakte wat ingeklemd door de stedelijke vernieuwing en verloor zo wat van haar bruisende bestaan. Maar in de verhalen leeft de volkswijk nog steeds voort. Met Club 1882 maakten we een leuke wandeling door de wijk, onder begeleiding van Koos Marsman, ambassadeur van de Vollekstaol van Uterech. Vertrekpunt was Café Willem Slok waar oude foto’s werden getoond die de deelnemers een stukje historisch perspectief bijbrachten.
Slenterend door de wijk doken we verder in het verleden en zagen we hoe de stedebouw van de jaren 60-70 de wijk veranderde. In oud-bewoner Gerard Geesink had Koos een goede en vitale secondant, die de verhalen over de wijk lardeerde met anekdotes over haar bewoners. Want de bewoners waren het die de wijk letterlijk roemrucht maakten. Van Olympisch kampioen judo tot meesterinbreker, in Wijk C wist je waar iemand in uitblonk, maar je accepteerde elkaar zoals je was. Na een tussenstop in het prachtige Café van Wegen (uit 1883, dus bijna net zo oud als Hercules) eindigde we in ’t Oude Pierement.