Dat is te zeggen. Want feitelijk diende het wel zichzelf een mokerslag toe door al binnen twee minuten op achterstand te komen. Vanaf de aftrap werd diepte gezocht. Er volgde een overtreding en een vrije trap op een kansrijke plek. De bal wordt afgeslagen, verkeerd verwerkt, balverlies volgt en in de uitval die erna komt wordt simpel binnen gekopt door Vriendenschaar. 1-0 in plaats van een mogelijke 0-1 dus.
En ga er dan maar aanstaan, tegen de stugge ploeg uit Culemborg! Dat werd zeker geprobeerd. Soms met iets té veel inzet want Luuk mocht van geluk spreken dat hij mocht blijven staan nadat hij een tegenstander vol in het gezicht raakte. Gelukkig was de scheids coulant en zag hij dat er geen sprake was van opzet. Hij bestrafte de veel te hoge trap dus met (terecht) geel. Daar kon bijna iedereen vrede mee hebben, zelfs de sportieve, fanatieke supporterdames langs de lijn. Alleen in het veld waren er een paar die wel mekkerden. Dat bleek helaas geen uitzondering want diezelfde spelers bleven zich de hele wedstrijd bemoeien met alles wat de scheids betrof. Knap irritant en ook onsportief maar kennelijk hebben ze dit nodig.
Hercules had andere dingen nodig. Zoals inzet, druk naar voren en vooral goed uitgespeelde aanvallen en kansen. Van die laatste kwamen er helaas veel te weinig. Want ze zorgden echt wel voor gevaar en ze hielden ze blauw-zwarten flink bezig maar naarmate het vijandige doelgebied dichter werd genaderd vloeiden de krachten weg en resteerden mislukte eindpasses of te slap ingeschoten balletjes die de keeper makkelijk kon verwerken. Dus werd er in de eerste helft slechts een gele kaart voor Insa gescoord.
Het tweede bedrijf bracht Cas voor Jelte en een vergelijkbaar spelbeeld. Pogingen van Hercules maar Vriendenschaar bleef gemakkelijk overeind. Gele kaarten over en weer. Gerrit die Luuk aflost en even later Mark voor Nabor. Corners, schotjes, vrije trappen. Totdat ineens aan de andere kant van het veld Vriendenschaar een niet te missen kans krijgt. Die echter wonder boven wonder toch nog naast het doel verdwijnt. Wel een waarschuwing dat de thuisploeg alert is en loert op een uitbraak. Toch bleef de mogelijke gelijkmaker ook in de lucht hangen.
Maar het was weer zo'n dag ! Een volgende uitbraak kon net niet goed genoeg onderbroken worden. De bal bleef in de kluts ergens hangen en Vriendenschaar zei dankjewel door de bal in de hoek te schuiven. Met de 2-0 op het bord, geloofde Hercules niet echt meer in een resultaat. De wedstrijd werd een beetje plichtmatig uitgespeeld. Natuurlijk bleven ze proberen maar het echte vuur ontbrak.
Nog wel wat irritaties over en weer en richting de warrige scheids, toch nog een schot op de paal voor de thuisploeg, een aantal minuten blessuretijd (maar lang niet genoeg gezien het voortdurende getreuzel van Vriendenschaar) en het (verlossende) eindsignaal.
Hercules heeft een lesje geleerd. Vriendenschaar is zeker geen wonderploeg (integendeel) maar ze deden het slim en gedegen. Ze streden voor elke meter, waren gretig en pakten de cadeautjes die ze kregen met graagte uit. Een verdiende overwinning dus, niets op af te dingen.
Ons wachten nu twee zware tegenstanders. Eerst thuis tegen Houten, dan uit naar koploper EDO. Maar eens kijken hoe we ons tegen die toppers kunnen verweren. Het zou zomaar kunnen dat we dan relatief beter uit de verf komen, gezien het andere soort voetbal van die ploegen. We gaan het zien, te beginnen as zaterdag om 15.00u in Voordorp.
Frank van den Heuvel
