Na Ajax-Napoli weet je dat het beeld van een team ineens kan veranderen. Tot nu toe was Tadic de magiër uit Servië en Daley Blind de man met de meeste splijtende passes ter wereld maar na Napoli zijn het ineens oude mannen die rijp zijn voor de voetbal verzorgingsflat. Zo snel kan het gaan. Een zelfde beeld doemt op na deze wedstrijd op het eigen sportpark. Vonden we voor de wedstrijd de O21 een heuse titelkandidaat na deze wedstrijd overheerst de twijfel. Wat was er aan de hand? In essentie is voetbal een simpel spel, al doen grote geesten als Wesley Sneijder en Jan Boskamp, soms anders geloven. Er zijn eigenlijk maar twee wetten die de speler in zijn oren moet knopen. De eerste is dat als je aanvalt het veld zo groot mogelijk moet zijn en ten tweede dat de bal altijd sneller is dan de speler. Helaas zondigde Hercules tegen deze twee wetten. Zo kwam Hercules beste speler Nordin de bal steeds ophalen om vervolgens een geweldige solo te starten die helaas steeds op de vierde verdediger stuitte. Omdat de backs ook nog eens tamelijk hoog stonden heb je een heel vol middenveld waar echt voetbal niet mogelijk is en de fysieke ploeg in het voordeel. Daarnaast liep niet alleen Nordin veel met de bal maar was dat bij veel meer spelers het geval. Al s je een bal kunt geven, doe dat dan is de wet van Van Hanegem. Ook zijn er te veel spelers die de bal in rust aan nemen terwijl een voetballer altijd in beweging moet zijn. Een uitstapje naar het fenomeen Haaland is de moeite waard. Het fenomeen uit Noorwegen moet het soms maar met 5 bal contacten doen maar daartussen zitten wel twee goals en zijn kameraden wanen zich door de ruimte die hij schept in een soort van speeltuin. Eigenlijk het tegendeel van wat allerhande deskundigen voorspelden. Die zeiden dat de Noor niet in het tikkie-takkie voetbal van Guardiola zou passen.
Ging er dan niks goed bij Hercules nu ja het eerste half uur was nog wel te pruimen en de goal van Jordi (1-0) na prachtig aangeven van Lucie (die met zijn snelheid wel drie van dit soort passes moet kunnen geven) was van een hoog kaliber en er zaten nog wel wat aardige corners tussen, maar dan houdt het ook op en de tweede helft was van nog veel lager niveau. Gelukkig zorgde de ingevallen Charmant nog wel voor de bevrijdende 2-0 want Hercules was wel duidelijk sterker dan de rooien uit Spakenburg waar oud-Hercules speler Jasper een goede indruk maakte en Anas slechts de tweede helft speelde. Als we dan toch positief moeten eindigen, belangrijk volgens de psychologen die zich meer en meer rondom het voetbalveld bewegen, viel het wederom sterke keepen van Stilanos op die voortdurend uitstraalt ‘bij mij krijg je hem er niet in’ en dat gebeurde dan ook niet.
Ton van Rietbergen
