Aan het begin van het voetbalseizoen wisten we al dat we het niet al te moeilijk zouden krijgen in de zesde divisie, een competitie die tot de kerst zou duren. Doordat Hercules bij de 1e jaargang van de O18 competitie geen team ingeschreven had moest er onderaan begonnen worden. De KNVB was er ook niet van te overtuigen dat het voor de jongens, die een jaar ervoor nog 3e divisie speelden in de O17, niet leerzaam zou zijn in een zesde divisie. Dit terwijl de KNVB ontwikkeling hoog in het vaandel heeft staan, maar dat terzijde. Dit resulteerde in wedstrijden waarbij de tegenstanders zo gefrustreerd raakte dat al bij de eerste wedstrijd een aangestelde scheidsrechters het vege lijf moesten redden, maar ook dat terzijde.
Al met al volgde er een makkelijke promotie naar divisie vijf. Daar zouden we het wellicht wat lastiger kunnen krijgen, en inderdaad, één wedstrijd. Thuis tegen Fortuna Sittard werd de wedstrijd in de laatste minuut in het voordeel van Hercules beslist, de terugwedstrijd in Geleen werd afgetekend gewonnen met 1-6. Daarna volgde nog een lastige pot tegen Legmeervogels, maar dat mag geen naam hebben omdat we op een doordeweekse dag met een halve selectie stonden, aangevuld met een paar talenten uit onze O17-1 en O16-1. Vreemd was wel dat een aantal tegenstanders vaak ziek was in het weekend (COVID-19), opvallend daarbij was dat we een paar dagen later vaak een ploeg aantroffen, kwiek en gezond, én aangevuld met spelers uit een O19, O23 of zelfs het eerste. Al deze versterkingen bij de tegenstanders mochten niet baten.
De apotheose volgde één wedstrijd voor het eind van het seizoen waarbij plaatsgenoot Elinkwijk met tweeëntwintig nul aan de kant gezet werd. Diezelfde middag drong het door dat we als beste winnaar uit de zes vijfde divisies al zeker waren van promotie naar de landelijke vierde divisie. Hierin zullen we komend seizoen o.a. MVV, Roda JC, Go Ahead Eagles en FC Eindhoven gaan aantreffen is de verwachting.
Deze promotie hebben we binnen de groep nog even stil kunnen tot afgelopen zaterdag (op twee rekenwonders na, die keurig hun lippen op elkaar hebben gehouden). Hierdoor was de ontlading na het laatste fluitsignaal binnen de spelersgroep des te groter.
De cijfers liegen er ook niet om. Tweeëntwintig wedstrijden, 182 doelpunten voor, 13 tegen. Da’s ruim 8 doelpunten per wedstrijd voor en als we alles onder de één naar beneden afronden, nul tegen. We overwegen de KNVB nog een taart te sturen als bedankje voor deze leerzame periode, maar dan alleen namens de voorhoede.
Om de ontwikkeling van deze groep te stimuleren zijn er regelmatig oefenwedstrijden gespeeld. Hiervan gingen er slechts twee verloren: een geflatteerde 4-0 tegen FC Den Bosch en een 3-1 nederlaag samen met onze O19-1 bij Vitesse tegen de O18 van Theo Janssen, maar dat kwam door de O19 🙂
