Impulsief had ik gekozen voor de fiets naar het fraaie sportpark van Hees in Soest. Volledig omzoomd door bomen is het één van de mooiste sportparken van de provincie Utrecht, maar bij regen kijk je er toch wat anders tegenaan. Wat zeg ik: ‘regen’? Het ging om een heuse moesson die vrijwel geen moment  stopte. Zonder tribune en met slechts een paar parasols ziet het er dan toch wat anders uit. Hercules startte ook wat aarzelend tegen de nummer 2 van de poule, waar ook oud-Hercules verdediger Marcianno van Leijenhorst deel van uitmaakt. Het was dan ook verdiend dat de thuisclub op voorsprong kwam. Daarna maakte Casper een door hem zelf opgezette aanval met links af en was het weer gelijk (1-1) En toen Jelte een knappe vrije bal van Lucas in het kruis kopte, kroop ik even onder de parasol vandaan. Onhandig verdedigen leidde wel tot de 2-2 ruststand. Na de pauze liet Hercules zich enorm terugdrukken en hield de bal eigenlijk geen moment meer vast. En het was dan ook een kwestie van tijd voordat Hees de leiding zou nemen. Wel kwamen ze wat gelukkig op voorsprong, omdat Casper de bal via zijn knie in het eigen doel zag belanden (3-2). Daarna draaide Hees nog verder de duimschroeven aan en was met name de ingevallen Miguel, ooit ook nog bij Hercules, een doorlopend gevaar. Op het einde regende het ook nog kansen voor Hees, waarvan ze er twee verzilverden. De eindstand kwam op 5-2. Terug toch maar met de auto en de fiets in de achterbak, want deze regen was ook mij te gortig. Helaas zonder de zo welkome 3 punten.   

Ton van Rietbergen