Het was mooi om te zien hoeveel Hercules mensen de tocht naar het BUKO stadion hadden gemaakt om de strijd om de eerste plaats tussen Hercules en Telstar mee te maken. Het halve eerste liep er rond en ook veel jeugdteams hadden de gang naar Velsen-Zuid gemaakt. Zelfs mijn vriend Mark, fel Coventry City fan kwam over om het allemaal live mee te maken en te kijken of hij niet een tweede Gustavo Hamer kon ontdekken, die bij Coventry de pannen van het dak speelt. Voor de catering zal dit allemaal niet gedaan zijn, waar is Emile als je hem nodig hebt, want er stonden alleen wat thermoskannen koffie in een ruimte waar de stoelen nog gewoon op de tafels hingen en dat voor ruim 100 man/vrouw. De koffie was, indien je deze kon bemachtigen, wel gratis. Toch lijkt het me dat de club die zo graag op de kleintjes let hier een verkeerde afweging heeft gemaakt. Dan naar de wedstrijd, die net als bij ons thuis erg intens en fysiek was. Samen met de hoge spanning leidt dit niet tot het allerbeste voetbal, want combinaties en individuele acties worden veelal in de kiem gesmoord. In de eerste helft oogden de witte leeuwen wel, met name fysiek, wat sterker dan de jongens uit Voordorp. Maar veel kansen leverde dit niet, want Valentijn maar vooral ook Bouzzi stonden zeer sterk te verdedigen en Stilanos bewees weer een echte topkeeper te zijn, al kreeg hij niet echt veel te doen. De brilstand was dan ook een logische uitkomst. Na rust werd Hercules veel sterker en grossierde in kansrijke uitbraken, maar waar Hercules watcher Nils de Kruijff zich er onlangs tegen mij over verwonderde dat die onder 21 jongens zo makkelijk scoren was daar nu geen sprake van. Het zat hem daarbij vooral in de eindpass. Talloze malen kwam, de wel fors op de kwetsbare enkel geraakte Luci op links door maar de eindpass bleef uit. Ook Nordin bleef vaak te ver van de goal en ook Lars kon het verschil niet maken. En ook het middenveld kiest soms te snel voor de diepe bal of individuele actie in plaats van elkaar aan te spelen. Toch gebeurde er nog genoeg voor de goal van Telstar. Zo hadden de talloze goed genomen corners van Casper en Lars maar een klein duwtje nodig om in de goal te belanden, maar dat duwtje bleef steeds uit. Bovendien verzuimde Lars een goed lopende aanval à la Veerman af te ronden maar koos hij voor een enorme pegel die helaas wel op de lat belandde. Ook Jordi leek te gaan scoren, maar werd door twee verdedigers tegen de grond gewerkt (zie foto), maar de scheids die veel te ver weg stond koos voor de makkelijkste oplossing en wuifde het weg. En dan voelt de kenner de oude voetbalwet aankomen. Als jezelf niet scoort dan gebeurt het aan de andere kant. Toen Telstar ten onrechte een corner kreeg wist zoon Sjoerd genoeg. Die gaan er altijd in mompelde hij en ja de bal belandde voor de voeten van de aanvoerder die hem bij de eerste paal, wie zou ook al weer de palen bewaken, binnenschoof (1-0). De laatste tien minuten viel Hercules volop, maar weinig gecoördineerd aan. Kijkend naar de ranglijst en met nog 5 wedstrijden te gaan en vijf punten achter, een gelijkspel was eigenlijk zo gek nog niet geweest, zijn de kansen voor Hercules flink geslonken, maar als de komende 5 wedstrijden worden gewonnen zou het nog best eens goed kunnen uitpakken. Er zijn gekkere dingen gebeurd en geluk en pech middelen zich over het seizoen uit.
Ton van Rietbergen
