‘Er gaat niets boven Groningen’ was een succesvolle reclame campagne en dat dit ook echt zo is besef ik wanneer we Zwolle, Staphorst en Assen achter ons laten. Haren ligt gelukkig aan de zuidkant van Groningen en is dan weer bekend van een huisfeestje deed dat door sociale media uitgroeide tot een mega feest. Terwijl we ondanks de navigatie het complex gewoon voorbij rijden, besef ik dat de arme jongens van Be Quick om de week de andere kant op moeten. Be Quick ooit landskampioen in 1920 ademt in alles nostalgie. Zo heeft het een kolossale tribune en staat er op een indrukwekkende triomfboog in fraaie letters ‘Stadion Essenberg’. Maar het complex zit wel weg gestopt achter een benzine station van Shell, vast nog door Dick Benschop er neer gezet, en heeft een minuscule parkeerplaats. Ook kantine en kleedkamers maken een verouderde indruk maar de cappuccino was prima en veel goedkoper dan bij Hercules. Ook het veld lijkt aan vervanging toe, maar het belette beide ploegen niet er een leuk potje van te maken. Weliswaar was het tempo en de intensiteit veel lager dan in de eerste twee wedstrijden maar het leidde er wel toe zoals de vader van Jolle opmerkte ‘dat het leuker was om naar te kijken’. Dat was zeker zo toe Lucie weer eens langs de lijn snelde en een scherpe voorzet gaf die door Jordi Haaland achtig werd binnen gewerkt (0-1). Maar nog geen tien minuten later leidde aarzelend ingrijpen achterin, een kwaal die het eerste en onder 21 lijken te delen, tot de gelijkmaker. Vlak daarop werd een cadeautje van de Be Quickdefensie gretig door Lucie uitgepakt (1-2). Na rust bleef Hercules kansen creëren maar waren ook de counters van Be Quick niet zonder gevaar. Toen Max halverwege de tweede helft een vrije trap op het hoofd van Nordin legde en deze de bal fraai van zijn hoofd liet glijden (1-3) leek het pleit beslecht. Maar rustig uitspelen is niks voor Hercules en trouwens ook de scheids wilde de spanning terug brengen want hij gaf nog een penalty voor iets dat buiten het strafschopgebied gebeurde, zoals de neutrale toeschouwer achter mij ook opmerkte. De bal werd feilloos binnen geschoten zoals je dat tegenwoordig hoort te zeggen (2-3). En ondanks 10 minuten extra tijd die er bij werd getrokken veranderde de stand niet. Wel was er nog een koddig moment waar drie Hercules spelers op het Be Quick doel afstormden, de keeper al uit zijn doel was en de bal er toch niet inging. Jurre viel nog sterk in en Wout vlagde een prima wedstrijd.
Ton van Rietbergen