Bij menig club waar op een hoog niveau jeugdvoetbal gespeeld wordt zie je vaak dat spelers na afloop van de wedstrijd direct weer uitvliegen, individuele ontwikkeling staat voorop. Dat het er bij het O18 selectieteam net even anders aan toe gaat heeft u wellicht al gelezen in een bijna twee pagina’s vullend artikel in het Algemeen Dagblad van 22 oktober jongstleden. In het artikel werd al vermeld dat het team op 21 oktober op trainingskamp naar Marokko is afgereisd, hieronder het reisverslag:
Vrijdag 21 oktober, Blattodea en Mac
Met acht auto’s sterk afgereisd naar vliegveld Zaventem. Acht ouders hadden een vrije middag opgenomen en de moeite genomen om ons daar af te zetten, wat gelijk de betrokkenheid van de ouders bij dit team typeert. Precies volgens schema landde we om 23.00 uur op het vliegveld van Tanger waar we hartelijk werden ontvangen door onze twee meter lange reisleider en bodyguard Majid (en een paar andere neefjes van trainer Younes).
Vanaf de luchthaven werden we naar een authentiek Marokkaans hotel gebracht en aangezien de maag ook gevuld moest gelijk na het inchecken richting de dichtstbijzijnde McDonalds om alvast wat cultuur te proeven. De conclusie was dat de saus, en dus ook het eten bij de Mac, overal t zelfde smaakt.
Aan tafel werd er gemeld dat een aantal de kamers niet helemaal fris was, niet verschoonde bedden en insecten uit de orde van Blattodea, Google dat maar eens…
Gelukkig was de voor de staf gereserveerde bruidsuite wat schoner en een stuk groter dan de standaardkamers, waardoor er zich nog zes man meldde om van dezelfde huwelijksfaciliteit gebruik te kunnen maken. Het werd een korte nacht…
Zaterdag 22 oktober, Ibis, Ajax en Djellaba’s
Om tegemoet te komen aan de klachten van onze reservaatjeugd over het onderkomen had Younes inmiddels met zijn neef Majid overleg gehad en besloten om een ander hotel te zoeken. Een upgrade naar een Ibis hotel aan de kust was snel geregeld.
De eerste voetbal activiteit van deze trip stond voor deze dag op het programma, een treffen met de O17 selectie van voetbalacademie Ajax Tanger. Op het prachtige kunstgrasveld stonden we al snel met 1-0 achter. Gezien het tijdsverschil met Marokko van één uur werd de jetlag terecht als oorzaak aangewezen. De vroege achterstand was voor de thee al hersteld, we konden met een 1-2 voorsprong aan de tweede helft beginnen. De fysieke en conditionele voorsprong van onze jongens vertaalde zich uiteindelijk in een einduitslag van 2-7. De scheidsrechter besloot overigens 10 minuten voor tijd, na een wereldgoal van Myron, de wedstrijd af te fluiten. Met ruime cijfers winnen tegen Ajax, altijd lekker als je uit Utrecht komt.
Na de check-in bij Ibis stond een bezoek aan de oude binnenstad op de agenda met als missie de aanschaf van een djellaba voor iedereen binnen de selectie. Door de onderhandelingsvaardigheden van onze centrale middenvelder Amin Belkadi en neef Majid kon iedereen voor een redelijke prijs tot aanschaf overgaan, tientjes voordeel!
Daarna voor veel jongens de kennismaking met de Marokkaanse keuken. De couscous, en tajines vielen goed in de smaak.
Zondag 23 oktober, Matchday en Moskee
In alle vroegte (11.00 uur) verzameld bij het station van Tanger om met de trein naar Casablanca af te reizen om daar de voetbalderby Wydad tegen Raja bij te wonen. De afstand tussen Tanger en Casablanca is ruim 300 kilometer en wordt in de TGV in twee uurtjes overbrugd. Vanaf het station worden we met taxi’s vervoerd en afgezet bij de neutrale zone bij het stadion. De sfeer voelt grimmig aan en weinig jongens hebben in de gaten dat we begeleid worden door een aantal politieagenten in burger. Omdat we onze presentatiekleding van Hercules dragen, vallen we binnen de neutrale zone op en moet onze pers-chef serieus overuren maken in verband met de vele interviewverzoeken die onze selectie ten deel vallen, hieronder een greep uit wat we tegenkwamen op social media:
Wat ons in het stadion ten deel valt is echter met geen laptop te beschrijven. Zuid-Amerikaanse taferelen, pyro geweld en sfeeracties die alles wat we tot nu toe in de Europese stadions gezien hebben degradeert tot kinderspel. 90.000 Toeschouwers die zorgen voor een onvergetelijke ervaring. Uitslag 3-2 voor Wydad. De vraag is wie de doelpunten wél gezien heeft. Tien minuten voor tijd op advies van de veiligheidsmensen om ons heen werd het stadion verlaten en gezien de beelden van de onlusten na afloop was dit niet onverstandig.
Vanaf het stadion direct doorgereden naar de Hassan-II Moskee voor een moment van bezinning en reflectie. Als je nog niet onder de indruk was van de grootsheid van de miljoenenstad en de ervaringen in het stadion dan werd je dat hier zeker; Een enorm gebedshuis met binnen een capaciteit van 25.000 en waar buiten ook nog eens plaats is voor 85.000 mensen. Terug in Tanger werd met z’n allen nog een maaltijd genoten en rond 2 uur, vroeg naar bed met z’n allen..
Maandag 24 oktober, Grot van Hercules, Ajax en vroeg naar bed
Deze dag werd er wat tijd ingedeeld om de Grot van Hercules te bezoeken, een verplicht nummer natuurlijk deze toeristische attractie. Ondanks de drukte wist de selectie zichzelf hier in de schijnwerpers te zetten door even in te haken bij een traditionele dans. Hier werd duidelijk dat talent voor voetbal soms een keerzijde kan hebben..
De mythologische traditie verhaalt dat Hercules in deze grot uitrustte voor hij aan zijn elfde werk voor koning Eurystheus begon. Ik heb m’n klassiekers niet helemaal scherp, maar als ik mij niet vergis was de elfde opdracht het voor een tweede keer verslaan van Ajax. Op naar Ajax Tanger dus voor een tweede treffen, nu tegen de O19. Dat we uit een ander vaatje moesten tappen dan tegen de jongere talenten bleek al snel. Bij rust stonden we 2-1 achter. Na wat wissels en omzettingen in de tweede helft werd de wedstrijd over de streep getrokken, einduitslag 3-4. Wat bij deze wedstrijd zeker niet onvermeld mag blijven is dat Brahim Bartoutouh, onze vaste grensrechter, die overigens sinds kort z’n scheidsrechtersdiploma heeft, bij deze wedstrijd z’n internationale scheidsrechtersdebuut heeft gemaakt. Het kan snel gaan met talent!
Dezelfde Brahim is overigens ook genomineerd voor de Amateurscheidsrechter van het jaar Award.
Na uitgebreid afscheid te hebben genomen bij Ajax Tanger richting strand voor een frisse duik en daarna op de prachtige locatie Mnar Park, met een spectaculair uitzicht op Tanger, genoten van de Marokkaanse en Marokkaans-Italiaanse keuken. Aangezien de volgende dag de zwaarste wedstrijd op het programma stond werd door de staf besloten de jongens de avond vrijaf te geven. Na een levendige en gezellige nacht lag iedereen rond vijf uur in bed. Je kan maar beter goed voorbereid zijn..
Dinsdag 25 oktober, Ittihad Tanger, Hammam , Seafood en Thee op t strand.
Het tijdframe waarbinnen bij Ibis ontbeten kan worden is tussen half zeven en elf uur. Voor stervoetballers met een zware nacht achter de rug wordt een uitzondering gemaakt in de kleine lettertjes en kan ook na elf uur ontbeten worden…
Om twaalf uur, direct na het ontbijt dus, vertrek richting het Papendal van Tanger voor een ontmoeting met de talenten van Ittihad Tanger. Deze tegenstander was van een nog zwaarder kaliber dan de O19 selectie van Ajax. Het Hercules middenveld en verdediging werden met snel combinatiespel uit elkaar gespeeld en voorin kon er geen vuist gemaakt worden. Bij rust 2-1 voor Ittihad. Op het bloedhete veld werd er in het tweede bedrijf een schepje bovenop gedaan en kreeg Hercules meer grip op het spel. Dit resulteerde uiteindelijk in een zwaarbevochten 2-4 overwinning. Overigens weer onder een sterk leidende scheidsrechter Brahim.
Na afloop gelijk doorgereden naar een Hammam (badhuis) waar een deel van de selectie een goeie scrub en massage ontving. Als herboren kon er begonnen worden aan een maaltijd bij een seafoodrestaurant. Deze maaltijd werd ons aangeboden door een lokale sponsor en goede vriend van Majid. Na deze maaltijd naar het strand en, met uitzicht op een nachtelijk Tanger, thee gedronken en teruggewandeld naar het hotel.
Woensdag 26 oktober, huiswaarts
Na een korte nachtrust was het om half zeven verzamelen voor ontbijt. Logischerwijs hadden een aantal jongens hun wekker alvast op Nederlandse tijd gezet waardoor ontbijt gemist werd en we gelukkig net op tijd aankwamen op het vliegveld. Rond twee uur ‘s middags werd de landing ingezet op vliegveld Charleroi en de piloot getrakteerd op een enorm applaus van de ruim 20 Herculanen aan boord, die weten een goede landing gelukkig nog wel te waarderen. Door de alsmaar toenemende verkeersefficiency in België waren we ‘s avonds om half tien al terug bij Hercules.
Bedankt!
Via deze weg willen we alle lieve mensen bedanken die via de doneeracties dit avontuur mogelijk gemaakt hebben. Ook alle ouders die voor de deelname van hun kroost een forse bijdrage hebben gedaan, enorm bedankt! We weten dat dit niet iets is wat vanzelfsprekend is deze tijden!