Ik loop toch al wat jaren mee in de voetbalwereld, maar dit heb ik toch nog nooit meegemaakt. Even dacht ik een verkeerde afslag genomen te hebben en in het nieuwe Luxor te zijn beland. Ik liet de moeder van Guus nog even in mijn arm knijpen en vroeg nog even na of dit is toch wel Hercules O21 tegen Spartaan’20 was. Toen op alles bevestigend was geantwoord, keek ik weer naar het veld en daar stond hij op de middenstip (waar hij nauwelijks vandaan zou komen): een kruising tussen Stefano Keizers en Dick Jol. Vanaf de middenstip verkondigde hij allerlei wijsheden zoals: ‘Dit is mijn wedstrijd  en grensrechters heb ik niet nodig’. Over de tijd was hij ook duidelijk. Kijk naar de scorebordklok en je weet het, want een horloge heb ik niet. Dus we stoppen om 14.32 wist hij in de rust aan aanvoerder Casper te vertellen, die hij verder nooit te woord stond.

Voor de wedstrijd betekende dit dat hij bij alle ingooien wel wat te melden had en ze vaak liet overnemen, Daarentegen liet hij grote overtredingen vaak lopen. Dat deze in het strafschopgebied tot een penalty horen te leiden was hem blijkbaar ook niet bekend. Hierdoor sleepte de wedstrijd zich voort. Vaak leek het meer op het oplossen van een cryptogram dan een voetbalwedstrijd. Wel zagen we dat Spataan’20 sterker uit de startblokken kwam en terecht op een 1-0 voorsprong kwam. Met name Luci was wel heel dreigend en had minimaal 1 strafschop moeten hebben en Amin Moumouh raakte nog een keer de lat. Aan de andere moest ook keeper Wout, vervanger van Stilanos, vaak handelend optreden. De rust kwam inderdaad op het aangegeven tijdstip, al waren er meerdere blessuregevallen.

Na de rust was Hercules duidelijk sterker, maar een counter leidde wel tot de 2-0. Vriend en vijand waren overtuigd van ruim buitenspel. Grensrechter Redouan stak fier zijn vlag omhoog, maar de scheids wist het vanaf de middenstip beter. Op zo’n moment kun je makkelijk wegzakken in een vorm van lethargie en mopperen op alles wat er niet klopt, maar Hercules rechtte zijn rug. Na een prachtige combinatie tussen Casper en Luci zorgde de laatste voor de 2-1. Daarna werd de doorgebroken Luci door de keeper getorpedeerd, waarop onze artiest aarzelend geel trok. Alleen rood was op zijn plaats, maar eigenlijk vind ik dat we voor dit soort situaties waar een goal vrijwel zeker is gewoon een penalty moeten geven. Bilal zat zich ondertussen op de bank te verbijten, want een opspelende hamstring liet maximaal 20 minuten spelen toe. Toen trainer Nick Vreeman hem bracht, was er van die opspelende hamstring weinig te merken. Een vrije trap ging nog net over, maar daarna schoot hij vanaf de rand van het strafschopgebied schitterend in het kruis (2-2). Net op tijd want de stadionklok gaf 14.31 aan. En ja, hoewel er veel blessures en wissels waren, wisten we dat hij over 1 minuut minuut zou affluiten.

Ton van Rietbergen

De supporters van Westandia waren kritisch over de scheidsrechter. Toch waren we het er allemaal  eens dat hij ruim beter was dan de spelers. Er lukte niet veel op het veld. Westlandia had wat vaker de bal, maar schiep nauwelijks kansen. Hercules kreeg wel veel kansen maar maakte deze niet af en combineerde matig. Met name de eindpass was vaak slordig en  de opbouw te traag. Het is misschien ook geen wonder want er vinden veel wisselingen plaats waardoor er weinig vaste patronen ontstaan. Toch leek Hercules de wedstrijd naar zich toe te trekken want bij een snelle uitbraak wist Luciandro Andeloe de score open te breken. Op de rand van buitenspel ontliep hij de verdediging en maakte af (1-0). Daarna hadden ook Ras, Appie en Casper kansen maar de bal wilde er niet in. In de tweede helft hield het slordige spel aan maar waren er toch grote kansen voor Luci, Jolle en Redouan, maar het afmaken was net zo slordig als de combinaties. Dat is natuurlijk vragen om problemen, want dan gaan de voetbalwetten werken. En in minuut 95 liet Hercules zich bij een corner provoceren door de Westlandia spits en wees de arbiter terecht naar de stip. Zelfs de goed keepende Stilanos had hier geen verweer tegen en zo gingen twee punten (1-1) verloren.

Het was vooral onrustig in het veld. De bal bleef bij beide teams nauwelijks in de ploeg. Bij Alexandria viel vooral hun rappe nummer 7 op die keer op keer door de Hercules defensie snelde. Gelukkig waren Luuk en Jurre in het centrum op hun hoede want anders had het slecht af kunnen aflopen. Knap van Jurre dat hij ondanks weken knutselen aan zijn praalwagen voor het carnaval in Werkhoven toch zijn koppie erbij kon houden. Terwijl het bij carnaval toch vooral de bedoeling is dit niet te doen. Toen een ieder verwachtte dat Alexandria de leiding zou nemen, was het Bilal die handig de buitenspel ontweek, niet makkelijk bij de veel vlaggende grens, en de goal aan de jonge Maurits gunde (1-0). ‘Maupie’ voor intimi, uit de O18, maakt toch indruk met zijn lichtvoetigheid en spelinzicht. Zo had hij meerdere geslaagde hakjes en handige overstapjes. Toch werd de druk van Alexandria Hercules te veel en met een kopbal en schot van dichtbij kwamen ze zelfs op voorsprong (1-2). Daarna was het weer Maurits die uit het niets en met een handige schuiver in de verre hoek de 2-2 liet aantekenen. Hercules kwam daarbij nog een aantal keren goed weg en uiteraard stond ook Stilanos weer goed te keepen. In de rust kwamen Quinten en Casper in het veld. Dat leidde wel tot een iets rustigere opbouw en wat meer balbezit, al was het nog steeds verre van groots. Pas het inbrengen van Abdelatif, Ra’sean en Davis veranderde het spelbeeld. Ineens was daar wel druk en dat resulteerde in een groot aantal kansen. Ook kwam er een bal op de hand van een Rotterdamse verdediger waarop de scheids kordaat naar de stip wees. Casper maakte wederom zijn reputatie op dit gebied waar en schoot feilloos binnen. Zo komen de punten enigszins gelukkig in Utrecht terecht en kunnen we met zijn allen naar de optocht in Werkhoven.

De ouders van trainer Nick Vreeman kwamen eens kijken bij de wedstrijd van hun zoon. Ze brachten in elk geval een aangenaam zonnetje mee naar sportpark Voordorp. De terrassen zaten dan ook vol en uit het aantal kannetjes en kratten viel op te maken dat het anti-alcohol verhaal van Arjen Lubach nog niet echt was doorgekomen. In het eerste kwartier leek het milde zonnetje greep te hebben op de Hercules spelers want het team begon slap terwijl de Rotterdammers, één van de hofleveranciers van Feyenoord, furieus van start gingen. Het was dan ook geen verrassing dat de gasten via een zwabberschot op 0-1 kwamen. Langzaam herpakte het wederom heel jonge Hercules zich. Steeds vaker benutte men de flanken waar Jolle en Luciandro regelmatig door kwamen. Het was bij één van deze aanvallen dat Jolle na een rush niet aarzelde en de bal voor slingerde. De bal schampte een verdediger, waardoor die een heerlijke curve kreeg en precies op het kop grage hoofd van Bilal belandde die prachtig raak knikte 1-1. Langzaam voelde je ook de wedstrijd kantelen. Na de rust zette dit spelbeeld zich voort met kleine kansjes voor Casper, Luciandro en een prachtig boog schot van onze jonge en sterk spelende invaller Maurits Prins die net over ging. Bilal zag een geweldige uithaal op de paal uiteen spatten. Uit alles voelde je dat Hercules de wedstrijd naar zich toe ging trekken. Met het inbrengen van Aidan Tross uit de O18 bracht Hercules nog meer snelheid en jeugdige overmoed in het team. En zie hij liet zich niet leiden door kansrekening maar startte een rush langs een drietal Rottreddammer en legde de bal terug waar wederom Bilal de trekker overhaalde 1-2. Het slotakkoord was voor Casper en verzorger Maikel. Een aanslag op de enkels van Casper deed hem tegen de grond gaan en de uitstekende scheidrechter naar zijn enige gele kaart grijpen. Maikel was snel ter plekke en bracht met zijn magische spons en spuitbus Casper weer op de been. Als beloning schoot Casper de vrije bal er met een ongehoord hoeveelheid effect in één keer in en stelde de overwinning veilig 3-1.

In de SD Sportswear competitie trad Hercules O23 nu aan tegen SDV Barneveld en het was weer een indrukwekkende mix van verschillende leeftijden en teams. Zo was Jack Smorenburg van zaterdag 1 en liet Aidan Toss van O18 razendsnelle rushes langs de lijn zien. De ruggengraat van het team bestond uit Max, Mo, Jordi en Luciandro die handige combinaties afwisselde met snelle rushes langs de lijn. Toch eindige de eerste helft door een indraaiende voorzet van Max -die Maurits wel of niet aanraakte, wat in de literatuur bekend staat als de Cristiano Ronaldo case, met een magere 1-0 voorsprong. Sterker, dat had anders kunnen aanpakken als Barneveld zorgvuldiger met de kansen had omgesprongen. In de tweede helft gooide Hercules het tempo omhoog en leek het alsof Barneveld zou worden weggevaagd. In de 50ste minuut zorgde Mo na een fraaie combi voor de 2-0 en drie minuten later zorgde dezelfde Mo voor 3-0. Een monsterscore leek aanstaande, want binnen een kwartier verschenen Luciandro, Max, Jordi en Aidan alleen voor de keeper. Maar zoals het tegenwoordig heet Hercules vergat zichzelf te belonen. Er waren zelfs momenten dat de toeschouwers dachten dat ze het erom deden en dat er een vorm van matchfixing aan de gang was. Nog gekker werd het toen Barneveld via een schot in de korte hoek en poeier vanaf de rand van het strafschopgebied tot 3-2 terug kwam.  Dat was tevens de eindstand en de tussenstand in deze poule is nu: Hercules 4-7 (doelsaldo 11-10), Roda’46 3-6 (4-5), Huizen 2-4 (10-4), SDV Barneveld 3-0 (3-11). Het belooft een in elk geval een spannende ontknoping te krijgen. De eerste twee teams spelen kruisfinales.

Na de lange winterstop en een door sneeuw en vorst uitgestelde competitie kon Hercules toch aan de bak tegen Roda’46 uit Leusden. Wellicht had de Hercules leiding de reglementen niet helemaal goed gelezen want er stond met Casper slechts één speler van 21 en uit de A-selectie op het veld. Maar liefst 9 spelers konden allemaal ook in de onder 18 competitie spelen. Ik zag zelfs onwaarschijnlijke geboorte data als 2006 (Gijs Arreman, Jari de Kruijff en Jilles Tamse). Toch leek het Hercules niet de deren want ik het koude Leusden zorgde Jay Zouteriks uit O18  voor de 0-1 na fraaie steekpass van Luuk van Huizen (O21) en even later zorgde dezelfde Jay na een balverovering en beheerste afronding in de verre hoek voor (0-2). Helaas volgt ook Jay net als eerder Joey en Nick de weg naar FC Dordrecht. Daarna zakte de concentratie wat weg en kon Roda’46, met veel spelers uit het eerste,  het initiatief overnemen en met één goal voor rust en twee na de rust de eindstand 3-2 op het bord zetten. Dat betekent dat Hercules na een eerder gelijkspel (Huizen) en thuisoverwinning tegen Roda in de laatste drie wedstrijden nog behoorlijk aan de bak moet om mee te strijden om het royale prijspakket van SD Sportswear. 

Toen ik een auto tegen de onze zag glibberen en de ene na de andere fietser tegen de grond zag gaan, wist ik dat voetballen een lastige zaak zou worden. De laatste wedstrijd tegen Hollandia in Hoorn leek sowieso weinig kans van slagen te hebben. De kop van Noord-Holland doet sowieso meer aan schaatsten en Ard Schenk denken dan aan voetbal. Zeker omdat bij groepsgenoten Telstar en later ook bij Argon en KHFC tot afgelasting werd besloten, leek het weinig zin te hebben om de hele tocht naar het Noorden te maken. Zeker in het licht van de klimaatcrisis en de energieschaarste leek dat een eitje. Ook al omdat het volledige ochtend programma er bij Hollandia uitlag, maakte afreizen zinloos. De immer alerte leider Henri Vonk probeerde, met Rob Jetten in zijn achterzak, de leiding van Hollandia hiervan te overtuigen, maar deze wilden het aan de scheids overlaten. De scheidsrechter die om 14.00 Hollandia O17 tegen AZ O17 moest fluiten was er snel uit. Hier valt niet op te spelen. Veel te hard en als de vorst dan ook nog gaat toeslaan is het onverantwoord. Zeker omdat de ziekenhuizen al vol liggen met botbreuken. Bij Hercules O21 waren ze er na aankomst ook snel uit. Henri Vonk, Nick Vreeman en de spelers en de trainers en spelers van Hollandia dachten er hetzelfde over. Dit is gewoon gevaarlijk al wilden de meeste spelers na zo’n reis graag spelen. Maar de scheidsrechter die helemaal uit Nijverdal was gekomen zag het allemaal anders. Nu zou ik als ik net 150 km had gereden zelfs Thialf hebben goed gekeurd. Dus in tegenstelling tot al zijn collega’s wilde hij wel aantreden en kreeg de wedstrijd het belachelijke predicaat ‘niet opkomen beide elftallen’. Dat is wat vreemd om te zien na een vergeefse rit van 100 kilometer

Omdat het WK de wereld in zijn greep houdt, was de wedstrijd van afgelopen zaterdag uitgesteld en vond die nu op donderdagavond plaats. Of Argon daar na afloop nog gelukkig mee was, valt te betwijfelen. Op het ijskoude Sportpark startte Hercules rustig, maar vanaf het moment dat Mo een vrije trap in het kruis schoot was het raak. Luci bleek weer eens niet te stoppen en tekende voor de 2-0 na een assist van al weer Mo. Vervolgens verzilverde Bouzzi een pingel (3-0) alvorens de warme chocolademelk kon worden genuttigd. Na de pauze werd Hercules aangemoedigd door een felle Nick Vreeman, ‘niet breed maar naar voren’en dat was niet aan dovemans oren besteed. Zo maakte Jordi in minuut 50 de 4-0 na een assist van Bilal. Mo prikte na een assist van Luci de 5-0 binnen en de ingekomen Ra’sean Bediako (koosnaam Ras) zorgde voor de 6-0. Daarop besloot Casper dat een corner er ook in 1 keer in kan en dat betekende 7-0. Argon deed iets terug via Jayden Zschuschen 7-1. Bilal vond dit blijkbaar tijd om ook een duit in het zakje te doen en hij maakte de 8-1 en 9-1 waarvan één uit prima assist van Quinten. Casper maakte vervolgens de 10-1 en Ras maakte er nog twee (11-1) en (12-1), waarna een assist van Ras tot de 13-1 van Jordi leidde. Dit verslag kwam tot stand door data van Alexander, Henri (ondanks griep) en Ingrid die de kou trotseerde.  Het betekent in elk geval dat Hercules de meest scorend ploeg uit de poule is en hetzelfde doelsaldo heeft als nummer 1 Telstar. Ook is zeker dat er vanavond bij Nederland-Argentinië minder goals zullen vallen

Vlak na de onterechte nederlaag tegen Telstar voorspelde ik tegen een paar mensen die dat nog wilde horen dat als Hercu alles zou blijven winnen ze nog gewoon kampioen konden worden. Meewarig keken ze me aan maar zie als er geen punten waren gemorst bij de Dijk en men zich niet de vis van het brood had laten eten door IJsselmeervogels had men na de nederlaag van Telstar gewoon op 2 punten gestaan en wetende dat Telstar nog de moeilijke uitwedstrijd bij de Vogels wachtte. Afijn, ik weet ‘het zijn van die als mijn tante etc dan was ze mijn oom’ maar toch nuttig om je te realiseren. De wedstrijd op het fraaie hoofdveld met voortdurend ververste reclames van Koelewijn en consorten begon aantrekkelijk. Er werd op het scherpst -soms te scherp- van de snede gespeeld en het was vanaf het begin duidelijk dat IJsselmeervogels een paar jongens bij had die tegen het eerste aanzitten. Toch leek het een gelijk opgaande strijd te worden, maar dat veranderde abrupt toen Hercules twee goals cadeau deed en de rooien op drift raakten. Want elk schot vloog ook de kruising in en aan de andere kant ging een schot van Bilal binnenkant paal eruit en was daar ook nog de grens die elke aanval afvlagde. Ook lijkt er in de ploeg een angst voor de voor hand liggende pass te bestaan die echt vaak beter is dan eindeloos lopen met de bal. Het leidde ertoe dat Hercules bij de rust met 4-0 achter stond. Dat kan gebeuren en zal te maken met dat de spelers weinig waarde hechten aan mijn voorspelling en dat er na Telstar toch wat geknapt is. Het werd trouwens nog 5-0 door een curieuze Comedy Capers achtige goal die volledig in de wedstrijd paste

Op het immer winderige en nu ook nog steenkoude sportpark moest Hercules aantreden tegen de Dijk. Hercules mistte door blessures en anderszins maar liefst 3 sterkhouder Stilanos, Luci en Nordin. Ofschoon met name Bilal in goede vorm is, is dit toch bepaald een aderlating. En als je dan ook nog een scheids hebt die beoordeeld wordt door de KNVB dan weet je het wel. Zo mocht Hercules niet met thermo’s spelen, als de KNVB in de beurt is ligt muggenzifterij op de loer, en moest daarom met korte mouwen in de vries kou spelen. Ook floot hij het spel dood, want je zult maar een overtreding missen en de voordeel regel is sowieso aan de meeste arbiters niet besteed.

En de Dijk staat weliswaar laag maar de trainer heeft duidelijk het lek boven, want hij heeft de op zich aardige spelers, nu tot een ploeg gesmeed die ook maar net verloren van het op een kampioenschap afstevende Telstar. Omdat ik nog steeds tegen een bacterie vecht en mijn linkerbeen niet mag belasten is dit een verslag een compilatie van de immer alerte Henri en wat andere app berichten.  De eerste helft bewoog zich traag en werd vooral gekenmerkt door oponthoud en weinig kansen en de brilstand 0-0 was dan ook logisch. In de tweede helft startte de Dijk voortvarend door vanaf dik dertig meter in het kruis te schieten (1-0). Mijn bacterie begon meteen op te spelen maar gelukkig was de antibiotica binnen hand bereik in de vorm van Bilal die mooi naar binnen dribbelde en bij de tweede paal binnenschoot (1-1) Een paar minuten later maakte Amin de (1-2) en kon ik met behulp van stampende krukken laten horen dat dit er goed uitzag. Ook hoofdtrainer René van der Kooij die ook in de door Henri georganiseerde app zat, liet via een ‘heerlijk’ horen dat hij het weer zag zitten. Helaas werd het 5 minuten later toch nog (2-2) en dat bleek ook de eindstand, waarmee de achterstand op koploper Telstar, die zelf met 2-1 won van Hollandia, opliep tot 7 punten. Helaas dat is ook voetbal en gelukkig zijn er geen uitgebuite arbeiders te pas gekomen aan de bouw van het de Dijk stadion.

Ton van Rietbergen