Gisteren ontvingen wij het droevige bericht dat Bob Haagman, Herculaan sinds 1948 en zeer trouw aanhanger van onze club, op 89 jarige leeftijd is overleden.
Wij wensen al zijn nabestaanden, maar vooral natuurlijk zijn broer Max, waarmee hij nagenoeg onafscheidelijk was, sterkte bij het verwerken van dit verlies.
Wij zullen aan hem als markante Herculaan blijven denken.
Om te onderstrepen wie Bob was en wat hij voor de club heeft betekend, hebben we Ferdinand Heck gevraagd om, op persoonlijke titel, een in memoriam voor hem te schrijven. De weerslag vindt u hieronder
Namens het hoofdbestuur,.
Frank van den Heuvel, secretaris hb
In memoriam Bob Haagman
Op 7 januari jongstleden is Bob Haagman op 89 jarige leeftijd overleden. Bob was een bevlogen Herculaan, die jarenlang nauw betrokken was bij het wel en wee van onze vereniging en vooral samen met zijn onafscheidelijke broer Max voetbal en cricket volgde en bezocht. Met name de eerste teams hadden in hem een geweldig supporter.
Of Bob ooit bij Hercules heeft gevoetbald of gecricket zou ik niet weten, maar als scheidsrechter is hij zeer actief geweest zowel bij onze vereniging als in KNVB-verband. Het heeft hem het lidmaatschap van verdienste van de scheidsrechtersvereniging SVDU opgeleverd. Wat velen niet weten is dat hij het bij de KNVB heeft geschopt tot scheidsrechter op het hoogste niveau van het amateurvoetbal. In die tijd traden de topscheidsrechters uit het amateurvoetbal bij toerbeurt op als grensrechter in het betaalde voetbal en als zodanig heeft Bob met de vlag in vele stadions langs de lijn gerend, inclusief een volle Kuip. Daarnaast was Bob was een fervent supporter van het Nederlands elftal, die tientallen jaren alle wedstrijden in binnen- en buitenland heeft bezocht.
Ik kende Bob ook als een gevoelsmens, hetgeen leidde tot zeer uitbundige reacties bij overwinningen en kampioenschappen, maar ook tot gevolg had (en daar moet ik eerlijk in zijn) wat we tegenwoordig grensoverschrijdend gedrag noemen. Dat gedrag heeft hem in 1998 royement opgeleverd, dat later door de beroepscommissie is teruggedraaid naar voorwaardelijk royement met een lange proeftijd. Meer recent heeft zijn (te) emotioneel optreden hem een verbanning uit de spelersbus gekost wat hem enorm heeft aangegrepen. Als ik terugkijk vraag ik mij af of je hem dit alles moet kwalijk nemen. Ik denk eigenlijk van niet want wat Hercules betreft ontbrak bij hem onbewust het zicht op de realiteit volledig.
Feit is dat deze zeer trouwe supporter aanwezig was bij vrijwel alle wedstrijden, uit en thuis, van ons eerste voetbal elftal en dat hij in de zomer veel cricketwedstrijden bijwoonde. Wie goed speelden werden wel eens beloond. Van het jaarlijkse uitje met 35 + genoot hij met volle teugen, niet in het minst door de culinaire verrassingen.
De laatste tijd zagen we Bob ten gevolge van zijn zwakke gezondheid helaas steeds minder bij Hercules, maar het vuur voor zijn cluppie is nooit gedoofd. Hij ruste in vrede.
Ferdinand Heck
