Terwijl het daar toch zeker recht op had afgedwongen. Ga er maar aanstaan, namelijk. Voor de derde keer op dinsdagavond opgetrommeld worden. Met daardoor een sterk verzwakte selectie vanwege werk- en andere verplichtingen. Met als klap op de vuurpijl op de dag zelf pas de mededeling dat je sommige spelers niet meer mag gebruiken bij het inhaalrestant van de wedstrijd in en tegen Houten. Dus op stel en sprong een invaller geregeld (super veel dank aan Indy!) en met exact 11 man van start voor nog 40 hectische minuten.

De opdracht was zwaar maar voelde ook niet als onhaalbaar. Weliswaar startten we met een 2-0 achterstand maar het beeld van de eerste helft van anderhalve week geleden, gaf ook het idee dat er nog wel wat te halen zou zijn. Eén puntje op zijn minst en zelfs alle drie als het een keer mee zou zitten. Helaas kwam dat scenario net niet uit. Deels omdat Hercules toch weer te gemakkelijk een doelpunt weggaf (een relatief makkelijk gegeven pingel werd verzilverd) en deels omdat de scheids in de 'dying seconds' aan de andere kant een duw tegen Gerrit niet zag als overtreding in de 16. Niemand van Hercules had hier bezwaar tegen gemaakt (hoe Houten dit zag, weet ik niet) en het had in mijn ogen zeker gekund. Dat zou de apotheose zijn geweest van een prachtig voetbalgevecht met dan een terechte 3-3 als eindstand (mits er gescoord zou zijn uiteraard).

Het mocht niet zo zijn, Houten scoorde zelfs nog uit de laatste tegenstoot en dus komt er 4-2 voor Houten in de boeken. Het zij zo, wij nemen vooral een heel goed gevoel mee in de wetenschap dat de weg omhoog nu echt lijkt gevonden en dat het langzaam maar gestaag beter aan het worden is. Met de complimenten aan de strijders in het veld, ze hebben er alles aan gedaan gisteren.

Zonder de anderen tekort te willen doen, hierbij nog een aparte vermelding voor de prestatie van invaller Indy en voor de twee prachtige aanvallen waaruit gescoord werd. Nabor zat weer eens ouderwets en tot twee keer toe op de brommer aan de rechtervleugel en hij kon zijn rushes een prima vervolg geven richting een gretige Luuk die zijn neusje voor de goal op scherp had staan. Eén keer kopsterk en één keer met een prima schuiver werd het net gevonden. Dat smaakt naar meer, heren!

Zaterdag mogen we gelukkig weer eens thuis, nu tegen het stugge en altijd lastige Vriendenschaar. Met de huidige vorm en inzet moet daar wat te halen zijn. Op basis van wilskracht en discipline.

Komt u kijken? Wel met QR-code graag, die is vanaf zaterdag verplicht.

Aftrap zoals gebruikelijk om 15.00u op veld 2.

Frank van den Heuvel