Eindelijk mocht het weer! En wat is er dan mooier dan te beginnen met de onvervalste 'burenruzie' tegen de vrienden van Voorwaarts? Niets toch? Daar kon zelfs het stormachtige weer niets aan veranderen.

Wel was er een tegenvaller voor mezelf, aangezien ik het spektakel vanwege een Corona-besmetting niet bij kon wonen en het dus moest doen met de verhalen en verslagen achteraf van anderen, die wel aanwezig waren. Daaruit had ik al een beeld gekregen maar gelukkig bleek er een integraal beeldverslag via You-Tube voorhanden. En aangezien ik toch nog niet naar buiten mag, grijp ik dus de kans maar aan om alsnog een verslagje te schrijven, louter op basis van de beelden. Die waren zonder geluid, enerzijds wel net zo rustig maar anderzijds heb ik daardoor niet alle emotie meegekregen.

En die emoties waren er wel degelijk. Een potje als dit is altijd extra beladen en dat maakt het juist zo mooi. Toch duurde het wel even voordat de wedstrijd echt op gang leek te komen. Niet alleen letterlijk, omdat de wedstrijd vóór ons weer eens uitliep, maar ook figuurlijk omdat de ploegen voorzichtig begonnen met aftasten en proberen, alsof ze ook zelf weer moesten wennen aan wedstrijden die er echt toe doen. Het ging dus heen en weer met wat mogelijkheden voor beide partijen maar zonder echte kansen. Na een kwartiertje viel de eerste gele kaart, toen Mike neergelegd werd door de aanvoerder van Voorwaarts. Vlak daarop incasseerden de bezoekers nog zo'n prent, dit keer wegens wegtrappen van de bal. Het leek ook het sein voor hen om een tandje bij te zetten want ze werden prompt feller en gevaarlijker. Gevaar uit een corner, net over; nogmaals een corner, gepakt door invaller keeper Thijs en een schot uit de draai, dit keer goed weg gestompt. En toen gebeurde het toch. Een aanval over links, tijd genoeg om voor te zetten, een lichte aarzeling in het centrum en boem! De bal schoot hard in het dak: 0 -1.

Hercu herpakte zich en verhoogde de druk. Maar de keeper van Voorwaarts voorkwam vooralsnog problemen. Daarmee was hij slimmer dan hun aanvoerder, want die liep tegen zijn tweede geel aan toen hij Jordey raakte bij een passeeractie. Je kunt je afvragen of dit te streng was maar de scheidsrechter aarzelde geen moment. En dus moesten de gasten met tien man verder. Daarmee haalden ze de rust nog wel met een voorsprong, ze waren zelfs nog een keer gevaarlijk. Maar dat gold ook voor Hercules , wat tot twee maal toe op de keeper stuitte.

Nieuwbakken, trotse vader Wouter viel na rust in voor Mickey. Hercules startte fel, met zowel een corner als een gele kaart voor Lhasse tot gevolg. Ook Maties liet zich even gelden maar mocht ongeschonden door. Rob was gevaarlijk vanaf links en daarna zeilde de bal over en naast. Waarbij de keeper zich op een of andere manier leek te blesseren en hij verzorgd moest worden. Insa liet zien het ingooien nog niet verleerd te zijn. Lhasse werd (mede uit voorzorg vanwege zijn opgelopen kaart) vervangen door Nabor waardoor er nog meer druk naar voren kwam.

Dat de gelijkmaker niet lang op zich zou laten wachten, kon je aan zien komen. Het lukte via een ingooi van Mike en wat gerommel in de 16 waarbij de bal voor de voeten van Luuk belandde, die alert en zuiver binnen schoot. 1-1.

Even later liet de keeper zich alsnog vervangen. Zijn opvolger had echter wel heel erge pech. Want niet alleen werd hij vrijwel meteen gepasseerd door opnieuw Luuk die een combi met Maties afrondde via een prachtige slalombeweging (de scheids negeerde het vlagsignaal van de Voorwaarts-assistent) maar ook bleek hij daarbij ongelukkig geraakt te zijn aan zijn neus en hij kon dus niet verder.

Zodat Voorwaarts met een derde keeper en een achterstand verder moest. Dat konden ze niet lang bolwerken. Hercules was al duidelijk de betere partij en ze drukten dit uit in nog twee goals. Eerst stak Mike Nabor weg op rechts, die keurig op maat Luuk bediende van een mooie intikker en een verdiende hattrick. Even daarna maakte Mike zichzelf netjes vrij in de as en maakte de vierde via een droge schuiver.

Waarmee de wedstrijd gespeeld en de buit verdeeld was. Cas en Gerrit kregen nog hun minuten (voor Jelte en Rob) maar veel opwindends gebeurde er niet meer. Dus werd er afgesloten met een verdiende en gedegen overwinning (met hier en daar een tikkeltje mazzel) op een stugge tegenstander die stevig weerstand bood. Dat geeft vertrouwen voor het vervolg, ook in het besef dat we dit keer goed terugkwamen uit een (onnodige!) achterstand.

Pupil van de week Hendrik en vader/balsponsor Harald Maarschalkerweerd kozen Luuk tot Man of the Match. Daar kan iedereen alleen maar vrede mee hebben, het was verdiend.

Volgende afspraak: zaterdag, uit naar Brederodes. Mooie nieuwe uitdaging.

Hopelijk kan ik er dan weer live bij zijn. U ook?

Frank van den Heuvel