Het was voor Hercules een prettige zaterdagmiddag. Want zo'n beetje alles klopte deze keer. Het weer was goed, de ambiance was prettig, er was flink wat publiek en op het veld liep het ook naar wens. Niet dat alles perfect of zelfs heel goed was, maar er was strijd, focus, organisatie en vooral ook de wil om te winnen. En dus werd DVSU onschadelijk gemaakt en ging Hercules met een verdiende 0-2 overwinning terug richting Voordorp.
Vooraf had Corona toch weer wat schade aangericht waardoor in de selectie een aantal vaste krachten ontbrak. Een gelukje voor ons was dat de onder-21 wedstrijd niet doorging waardoor we twee talenten mochten lenen als aanvulling. Waarover later meer.
De wedstrijd begon met een aftastfase over en weer maar het was Hercules wat het eerst meer gevaar stichtte. Rob rommelde zich ver door op links, Lhasse speelde Mitch aan wiens lobje net te simpel was en ook Nabor liet zich gelden. Vervolgens ontstond er flink wat verwarring want een nieuwe actie van Rob leek tot een handsbal en een penalty te leiden maar tot ieders verbazing hervatte de scheids het spel met een stuiterbal. Achteraf bleek dat hij meteen gemerkt had dat hij zich vergiste bij zijn fluitsignaal en dat hij, in overleg met de teams, tot deze beslissing was gekomen. Maar curieus bleef het wel.
Hercules zat niet bij de pakken neer en bleef aandringen. Een schot van Jordey werd weg gestompt door de keeper. DVSU kon niet heel veel hier tegenover stellen en werd vooral gevaarlijk door slordigheden in de Herculesdefensie. Zonder veel gevolgen verder. Aan de andere kant waren er wel gevolgen want nadat Mitch eerst een poging deed uit een vrije trap (over geschoten), scoorde hij vervolgens alsnog. Op aangeven van Rob, die de rechtsachter van DVSU weer eens dol draaide en de bal netjes op de voeten van onze spits legde. Mitch liet zich deze buitenkans niet ontnemen en schoot de 0-1 op het bord.
DVSU zette nu wel een tandje bij en drong wat meer aan. Met een paar kansen en mogelijkheden maar de verdediging hield al met al redelijk makkelijk stand. De gelijkmaker bleef dus uit. Sterker nog, op slag van rust had het eigenlijk 0-2 moeten worden want eerst Pim en vervolgens Cas in de rebound kregen mooie schietkansen die door de keeper met meer geluk dan wijsheid werden gekeerd.
In de tweede helft kwam Max (uit de O-21) in het veld voor Gerrit. Die liet zich meteen goed zien en toonde zijn voetbalkwaliteiten. Een handenbinder pur sang voor de Lunetters. Er volgden dreigende momenten voor het DVSU-doel via een uitbraak van Rob, tweemaal een corner, Mitch die gestuit moest worden via een vrije trap en een redding van de keeper op een schot van Jordey die weer goed was weggezet door Max.
Rob kon niet verder vanwege een pijnlijke lies dus kwam ook onze tweede gastspeler, Luciandro, in actie. Die zich eveneens niet onbetuigd liet en een heerlijke middag op de linkerflank had. Olaf kwam nog even onvrijwillig in contact met de spits. Dit ten koste van een gele kaart. Mickey werd gebracht voor Nabor. Die had er flink zin in want hij raakte al vrijwel meteen de paal. Een boogballetje ging daarna net over.
Even later werd de wedstrijd in twee instanties in het slot gegooid. Bij de eerste aanval over rechts kwam Luciandro nog net tekort maar toen Mickey hem nogmaals prima bediende knalde hij met een droog schot wel raak en werd de voorsprong verdubbeld. Bijna zorgde dit duo voor een herhaling maar deze poging strandde op een haar na.
Hercules bleef de betere en gevaarlijkste partij dus er volgden nog wat meer mogelijkheden. Even was het schrikken toen Pim achterin wat kort terug kopte op Olaf. En een schot vervolgens voorlangs ging. Mickey wilde zijn middag omlijsten met een treffer en hij dacht die ook gescoord te hebben, op aangeven van Luciandro. De scheids zag echter buitenspel en keurde het doelpunt af.
In de resterende tijd deed DVSU nog wel wat pogingen om de spanning terug te brengen maar heel veel venijn zat er niet bij. Dus bleven de bezoekers gemakkelijk overeind en ze haalden ongeschonden het einde van een boeiende wedstrijd met een terechte winnaar.
Dat smaakt uiteraard naar meer. Dinsdag al wacht DESTO. Dat wordt vermoedelijk een nog net iets zwaardere kluif. Maar met deze inzet en teamspirit moet ook daar wat te halen zijn. Zeker als we mogelijk wederom gebruik kunnen maken van onze invallende gasten. Die in ieder geval nu al zeer bedankt worden voor hun steun en inbreng. Waarvan akte!
We trappen af op Voordorp om 20.30u.
Frank van den Heuvel
