Het was zaterdag een wedstrijd met twee gezichten. Voor rust was EDO sterker en gevaarlijker en leidde het terecht. Na rust kwamen ze eerst te gemakkelijk aan een tweede doelpunt via een penalty waarna Hercules veerkrqcht toonde, tegen scoorde en verschillende mogelijkheden kreeg om de gelijkmaker op het bord te zetten. Alhoewel de Overvechters ook nog kansen kregen gezien de ruimte die er achterin vrij kwam. Met als uiteindelijk resultaat een zwaarbevochten (hier en daar dreigde dat bijna letterlijk het geval te worden, het was een wedstrijd op het scherpst van de snede) maar niet onverdiende overwinning voor de bezoekers. Waarbij een gelijkspel ook recht had gedaan aan het totale wedstrijdbeeld. Al met al blijft Hercules wel achter met lege handen na twee potjes tegen sterke (titel-)kandidaten. Niet echt de start die we voor ogen hadden. Maar er is nog een lang seizoen te gaan en met de inzet en spirit van de tweede helft, moet het snel beter kunnen worden. Bijvoorbeeld al volgende zaterdag, uit bij Everstein. Dat overigens ook al twee winstpartijen heeft geboekt, dus het zal zeker geen makkie worden aan de Lekdijk.
EDO startte fel aan de wedstrijd en zette meteen veel druk naar voren. Hercules deed ook wat pogingen om gevaar te stichten maar het initiatief lag toch duidelijk aan de kant van de groen-witten. Met name door goede reddingen en reflexen van Olaf bleef het echter lang 0-0. Er werd van beide kanten gestreden voor elke meter en de duels waren stevig. Nummer 2 deed een poging om de karatetrap van Louis van Gaal te imiteren. Dit ten koste van Wouter die de schoen in zijn gezicht kreeg en even moest bijkomen. Uiteraard volgde er een kaart. Geel om precies te zijn.Vlak voor rust was het dan toch raak. Een prima, vlotte aanval werd door EDO doeltreffend afgerond met een schot in de korte hoek. Jordey werd nog stevig geraakt en leek even niet verder te kunnen maar hij haalde de rust gelukkig toch.
In de kleedkamer donderde het flink want trainer Maykel was allerminst tevreden. Insa bleef in de kleedkamer achter. Voor hem kwam Bart. De goede voornemens van de thuisclub werden helaas snel doorkruist. Want Olaf redde wederom na een vrije trap die genomen werd vanaf de rand van de 16. Maar de afgeslagen bal bleef wel hangen en Mickey raakte bij het uitverdedigen een van de aanvallers. De goed leidende scheids zag zich gedwongen om de bal op de stip te leggen en EDO liet zich dat buitenkansje niet ontnemen. Een domper, want nu moest Hercules nog meer in de achtervolging.
Dat gebeurde gelukkig wel en de druk op het EDO-doel werd groter. Maties was dicht bij een treffer maar de keeper kon er nog net een hand tussen krijgen. Gerrit en Lhasse kwamen als verse krachten voor Cas en Nabor. Mark kwam ver en goed door maar zijn hoek bleek net te moeilijk Mitch slalomde prima maar zette zijn actie misschien net iets te ver door. En ook Gerrits poging strandde voortijdig. Tussendoor bleef EDO overigens wel degelijk dreigend maar ook bij hen faalde de afronding. Er was een rustmoment nodig omdat de grensrechter van EDO een blessure opliep die verzorgd moest worden. En hij uiteindelijk zelfs vervangen werd.
Lhasse zocht even de grens van het toelaatbare op en werd terecht met geel teruggefloten. Vervolgens kwam de spanning volledig terug want een diepe bal van Jordey werd spectaculair binnen geschoten van afstand door Mike. Een beauty en net wat de thuisploeg nodig had, Bij een van de felle duels kwam Jordey wel heel ongelukkig terecht op zijn rug en nek. Hij was zelfs even buiten westen maar de toegesnelde verzorgers wisten hem toch weer op zijn pootjes te krijgen. Hij kon alleen echt niet verder, dus kwam Jules om hem te vervangen. Aan de kant van EDO kwam onze oude bekende Rutger binnen de lijnen. Hercules rook dat er nog wat te halen was en bleef proberen om iets te forceren. Dat leverde mogelijkheden op (een vrije trap van Mike had beter verdiend) maar ook wat opstootjes en gele kaarten (de gebroeders Maas waren het haasje, maar ook EDO liet zich niet onbetuigd in deze). De slotfase was hectisch met gevaar genoeg. Aan beide kanten. Goals vielen er echter niet meer, wel een verkeerd uitgedeelde gele kaart voor Bart (hij had op naam van Maties geschreven moeten worden).
Door de onderbrekingen werd er pas na vijven afgefloten. Met blije en tevreden gezichten aan EDO-kant en berusting en teleurstelling bij de thuisclub. Het was een boeiend voetbalgevcht tussen twee ploegen die aan elkaar gewaagd zijn. Ik denk dat EDO momenteel iets verder is in hun proces en ik weet zeker dat Hercules nog veel beter kan. Maar opnieuw is gebleken dat er alleen resultaat te behalen is als de inzet en concentratie 100% zijn. Zoals in de tweede helft te zien was. Zaak dus om deze lijn vast te houden en door te zetten.
Balsponsor Rene Buitenhuis had een lastige taak om de Man of the Match te kiezen. In overleg met zijn vrouw Hedy werd er een compromis gevonden. Olaf mag naar de kapper vanwege zijn prima reddingen, Mike kan een biefstukje uitzoeken vanwege zijn prachtige doelpunt.
Frank van den Heuvel
