Het moet gezegd dat Hercules momenteel in een fase zit waarin veel dingen de goede kant opvallen. Zo ook gisteravond toen ze aantraden tegen Lopik. Die ploeg kwam bijvoorbeeld al met een gemankeerde selectie richting Utrecht. Ook de thuisploeg miste een handvol basisspelers overigens maar zij hebben de mazzel dat er een aantal gretige O21-spelers staan te trappelen om mee te mogen doen, een luxe die ze in Lopik missen. Maar ook tijdens de wedstrijd vielen er best wat balletjes net de goede kant op en werd er goed geprofiteerd van kansen en meevallers. Het klasseverschil tussen de beide ploegen was wel overduidelijk overigens, dus dat Hercules met een overwinning het veld afstapte was meer dan verdiend. Dat de score nogal hoog uitviel was daarbij meegenomen. Leuk voor de doelpuntenmakers en het doelsaldo. Door deze 6 - 0 overwinning doet de zaterdag 1 goede zaken. We zijn nu vrijwel veilig naar de onderste regionen en doen volop mee in de periodestrijd. Misschien zijn we daar inmiddels wel de te kloppen ploeg geworden.
Lopik startte fel aan de wedstrijd en nam het initiatief. Met als gevolg dat Olaf al meteen moest redden met zijn voet. Maar het was ook buitenspel. Dat zou vaker het geval zijn deze avond, met name de grens van Lopik droeg flink bij aan vlaggetjesdag. Vaak terecht maar een paar keer ook nogal dubieus. Dat nam niet weg dat Hercules het heft steeds meer in handen nam. De aanvallen werden gevaarlijker, de kansen groter en de reddingen van de keeper beter. Toch was ook hij kansloos toen Luuk doorbrak, een schot afvuurde wat nog net gekeerd werd maar de rebound door Rob beheerst werd binnengeschoten. Daarmee was de ban gebroken want uit een volgende aanval via Pim en Rob was het Luuk die nu zelf kon scoren. En even later tekende Cas voor de derde treffer toen de bal uit de kluts in de bovenhoek belandde. 3 - 0 in een minuut of zes, wat een weelde!
Die weelde was er niet voor Rob want hij moest afhaken met een pijnlijke hamstring. Nabor kwam voor hem in het veld. De tijd tot de rust was nog vrij kort dus werd het parool om rustig uit te spelen en niets te forceren. Zo gezegd, zo gedaan. Na de pauze trad Wouter aan voor Jules en ging Hercules geconcentreerd verder. Lopik had pech toen een van hun spelers ongelukkig viel en vervangen moest worden. Ze probeerden wel wat terug te doen. Olaf (aanvoerder vandaag!) werd aan het werk gezet en hij kweet zich prima van zijn taak, met name door een bal uit de hoek te pakken na een aanval die ontstond toen Joel wat fors in had moeten grijpen (met geel tot gevolg).
Aanvallend liet Max zien wat hij kan als hij losjes en frivool durft te spelen. Er moest een overtreding gemaakt worden om hem af te stoppen anders had hij zomaar door kunnen lopen. Pogingen van Mike (keeper stompt weg), Nabor (net naast) en Wouter (die Mike in buitenspelpositie aan moest spelen) leverden nog geen resultaat op, maar toen een felle Nabor de bal veroverde, vond hij via een klein gaatje met een prima steekbal Mike die niet aarzelde en nummer vier op het bord zette.
Tijd om verse krachten te brengen. Mickey en Joel werden bedankt voor de moeite, Gerrit en Emirhan (voor de allerlaatste keer aan de bak bij Hercules) mochten de wei in. Er volgden nieuwe kansen, voor Mike (keeper redt met voet) en Pim (na een prachtige slalom van Luuk, wederom gered door de keeper). Eén Lopiker reageerde even wat frustratie af door Max op de hakken te lopen maar hij kwam ermee weg bij de (prima leidende) scheids. Max nam even later sportief wraak, Hij werd mooi aangespeeld door Emirhan en gaf een perfectie cross op de meegelopen Wouter. Die vond op zijn beurt Luuk met een bal op maat en nummer vijf stond op het bord. Prachtig!
De strijd was allang beslist natuurlijk maar het was mooi om te zien dat Lopik het toch nog fanatiek bleef proberen. Dat ze inhoud en loopvermogen hebben is bekend, maar dat je het op kunt brengen in zo'n situatie, is te prijzen. Resultaat had het niet want Olaf was erg gebrand op zijn tweede clean-sheet op rij. Na nog wat mogelijkheden werd het slotakkoord verzorgd door Luuk die door de as aandrong en de zesde van de avond binnenschoot. En hij een mooie hattrick bij kan schrijven.
De vrede werd getekend rond de klok van tien. De thuisclub was meer dan tevreden, Lopik berustte in de nederlaag. Nu op naar Focus aanstaande zaterdag in Parijsch, Culemborg. Altijd een winderig potje daar op het open veld. Maar dit keer extra pikant omdat zij voor hun laatste strohalm zullen willen vechten. Zaak dus om de koppies erbij te houden en de flow waar we inzitten nog wat te verlengen.
Balsponsor Jerry Wallenburg moest verstek laten gaan, dus werd in goed overleg besloten om Max tot Man of the Match te kiezen. Als waardering voor zijn eigen prima prestatie en ook een beetje om de O21-jongens te bedanken voor hun steun en hulp. Wel jammer natuurlijk voor veelscoorder Luuk en voor cleansheet Olaf maar zij zullen daar vast begrip voor op kunnen brengen. En anders is het nog zo!
Frank van den Heuvel