Terwijl leider Henri de verjaardag van zijn vrouw vierde, nog gefeliciteerd namens het hele team en trainer Nick nog een late omicron infectie uitzit, speelde Hercules de pannen van het dak op het listig verscholen sportpark de Hoge Bomen. Afgelopen dinsdag zagen we in een oefenwedstrijd tegen CDW het absolute dieptepunt op voetbalgebied en nog geen vijf dagen later was het spel een genot voor het oog. Persoonlijk houd ik niet zo van de dooddoener ‘we condoleerden de wedstrijd’ maar voor deze week wil ik hem wel uit de kast halen, want O21 beheerste de wedstrijd volledig. Ze wisselde razendsnelle counters af met rustig het balletje laten lopen en alles kwam dit keer aan. Het is dat aan de randen van Europa de tanks Oekraïne binnenrollen anders was er sprake geweest van een echt geluksgevoel bij het zien van zo veel moois. Er was echter wel één maar want de uitslag en zeker de ruststand vormen een matige afspiegeling van het gebodene. Sterker, met het om zeep helpen van een zeker vijftal fraaie 100% kansen bleef de ruststand beperkt tot 0-1 en kreeg Westlandia zelf nog een wereldkans die knap door Stilanos werd gepareerd. Maar Nordin (wel mooie sleep, maar had zo kunnen inschuiven), Joël schoot alleen voor de keeper te voorspelbaar in, Lucie had gerichter kunnen schieten en vooral ook de bal nog een paar kunnen terugleggen en tenslotte had Casper, de noppen staan nog in het dijbeen een strafschop verdiend, maar de scheids besliste anders. Gelukkig had Nordin al eerder de bal na wat fraaie passeeracties breed bij Joël gebracht die dit maal fraai scoorde (0-1). Gericht trainen of afmaken lijkt zinvol. In de tweede helft hetzelfde spelbeeld al ging het bij de 0-2 andersom. Nu was het Joël die de bal goed voorgaf en Nordin die loeihard in de kruising schoot. Inmiddels beperkte Westlandia zich tot enorme loeiers naar voren. Op zo’n dag zijn ook de wissels van hoog niveau want Remy, Arie, Jens en Steven vielen sterk in. Arie zorgde na een combinatie met Jens zelfs voor de 0-3 en via een combi over tig schuiven was het Nordin die de sterk spelende Mo de vierde treffer gunde. Dat de kracht van het team, met nu alleen maar uitblinkers, verder gaat dan de spelers bleek uit het feit dat fysio Marvin  met verve de vlag hanteerde en Esther de moeder van Tycho met de waterzak rondliep en met name bij Max voor een wonderbaarlijke genezing zorgde. Het schijnt dat Hercules bezig om beiden een contact voor te leggen.   

Ton van Rietbergen