We hebben een bijzonder seizoen bijna achter de rug. Corona, weet je nog? Gelukkig
hebben we toch veel gevoetbald met onze meer dan 100 teams, en hebben we veel kampioenschappen te vieren. En veel om op terug te kijken: onder meer 1 bijna-kampioenschap met 2.000 mensen langs de lijn, en een van de grootste jeugdtoernooien van Nederland rond Hemelvaart.

Op 2 juli gaan we al die kampioenen huldigen, maken we even tijd om terug te kijken op dit enerverende seizoen, en willen we onze vrijwilligers bedanken voor hun inzet waarmee ze dit mogelijk hebben gemaakt.

15.30 uur Kampioenen huldiging seizoen 2021-2022

We huldigen onze kampioenen op een gepaste manier op het hoofdveld, en drinken daar een drankje op natuurlijk!

17.00 uur Start vrijwilligersbuffet en -borrel.

We bedanken we al onze vrijwilligers met een lekker buffet en borrel van Emiel; of je nu trainer, coördinator of lid van de CvO of Toernooileiding bent geweest. Neem vooral je partner en kinderen mee! Fijn als je je even aanmeldt via secretaris.voetbal@usvhercules.nl, en aangeeft met hoeveel mensen je komt. Dan weet Emiel waar hij ongeveer rekening mee moet houden.

We hopen jullie allemaal te treffen op zaterdag 2 juli!

Het USV Hercules Veldvoetbalbestuur: Frank, Sydney, Han, Camiel, Aniek, Gerard, Florine en Robbert

Aan alles komt een eind, dus ook aan dit bijzondere seizoen. Uiteraard hadden we het liefst nóg twee finales gespeeld maar dat zat er helaas niet in, zaterdag Achter het Slot. Want na een enerverend voetbalgevecht moest Hercules in de verlenging het hoofd buigen voor Jonathan wat met 3-1 het veld verliet en dus doorgaat in de nacompetitie. Maar wat kunnen de Hercules-mannen trots zijn op de manier waarop ze tot de laatste seconde hebben gevochten. Ze hebben zo te zeggen hun huid zeer duur verkocht. En aan alles was te merken dat ook de thuisclub allerminst gerust was op een gunstige afloop. Het had dus ook zomaar andersom uit kunnen vallen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Jonathan over het geheel genomen wel de sterkere ploeg was. Ze voetbalden beter en wisten elkaar steeds gemakkelijk te vinden. Toch zijn ze niet in staat geweest om veel echt uitgespeelde kansen te creëren. De mogelijkheden die er waren, werden door de sterke verdediging verijdeld dan wel onschadelijk gemaakt door een goed keepende Olaf. Maar ook Hercules kreeg wat kansen, bijvoorbeeld via een schot van Luuk wat maar net over de lat ging. En dus ging het heel lang min of meer gelijk op en bleef 'de brilstand gehandhaafd' (om nog maar eens een voetbal-cliché te gebruiken). De wedstrijd kostte veel energie en verzorger/interim-hoofdtrainer Guus had dan ook zijn handen vol met het oplappen van geblesseerde spelers. Pim moest als eerste opgeven en hij werd vervangen door Wouter, later moest ook Mark zich laten vervangen en dus kwamen Rob en Cas (omdat ook Nabor zijn werk had gedaan). Ook Gerrit mocht opdraven omdat Jules echt niet meer verder kon. Inmiddels had ook de scheids zich doen gelden want hij was erg kwistig met zijn kaarten. Vooral die voor Jordey was wel erg gemakkelijk gegeven omdat hij net even te vroeg het veld terug inging. Met grote gevolgen later in de wedstrijd! De druk van Jonathan was inmiddels onverminderd hoog en terwijl iedereen al aan een verlenging begon te denken, gebeurde er wat je zo vaak ziet in dit soort potjes. Gerrit moest een vrije trap weggeven, de bal komt in de 16 en wordt mooi maar ook wat gelukkig in de bovenhoek gekopt. Heel Zeist op zijn kop natuurlijk want men dacht de buit binnen te hebben. Dat was echter buiten de veerkracht van Hercules gerekend, want de Utrechters richtten zich nog één keer op in een poging de gelijkmaker te forceren. Dat leidde tot een gevaarlijke aanval, Luuk werd gestopt middels een overtreding en Mike schoot van 22 meter onberispelijk binnen! Dus klonk het eindsignaal bij een 1-1 gelijke stand en moest men nog een half uurtje door (terwijl nagenoeg iedereen al in de touwen hing vanwege de intensiteit van het spel en de warmte op het kunstgras).

De eerste verlenging gaf vooralsnog hetzelfde beeld. Over en weer pogingen maar geen uitgesproken kansen. Lhasse kreeg kramp en dus moest Jelte nog aan de bak. En toen gebeurde wat er niet mocht gebeuren. Jordey moest ingrijpen. De scheids vond ook dit een gele kaart waard (daar had hij niet helemaal ongelijk in maar het was ook niet per se nodig geweest) en hij moest dus inrukken. Daarmee werd de balans verstoord en was het overleven geblazen voor Hercules. Dat lukte uiteindelijk niet want na opnieuw een vrije trap (wegens zeer subtiel en ongelukkig hands) viel de bal uit de kluts van de muur voor een groenhemd die de 2-1 binnenschoot. In de tweede deel van de extra tijd lukte het Jonathan om definitief afstand te nemen. Een fraai schot van afstand belandde in de bovenhoek en daarmee was het verschil gemaakt. Hercules had alles gegeven en was niet meer bij machte om iets terug te doen. Dat Gerrit ook nog voortijdig moest vertrekken met zijn tweede gele prent is eigenlijk alleen voor de KNVB van belang (die een goede opbrengst van deze middag kan bijschrijven).

Het zij zo. Jonathan gaat door, Hercules is klaar en mijn taak als teamleider en stukjesschrijver zit erop.

Ik dank in de eerste plaats de jongens voor alle mooie jaren die we samen hebben beleefd, ik ben trots op mijn mede-stafleden op wat we voor elkaar hebben gebracht, maar op deze plek wil ik vooral ook alle (trouwe) lezers bedanken die mijn verslagen hebben gevolgd en hopelijk een beetje gewaardeerd. Ik heb het met liefde en plezier voor u gedaan.

Ik wens Hercules en mijn opvolgers veel succes in het volgend seizoen.

Met een laatste groet,

Frank van den Heuvel

De tweede nacompetitie wedstrijd tegen DVS´33 is in een 1-1 gelijkspel geëindigd. Hercules dat afgelopen week de ene na de andere topwedstrijd speelde begon het duel met een achterstand van 3 doelpunten op DVS’33 na de 5-2 nederlaag in Ermelo afgelopen donderdag. Voorafgaand aan het duel bleek in de warming up dat voor Steff van Rooijen en Dirk Homoet de wedstrijd te vroeg kwam en zij vanwege blessures moesten afhaken. Wederom werd aangetoond dat Hercules over een jonge, kwalitatief goede en veerkrachtige selectie beschikt met een talentvolle jeugdopleiding achter de hand want de nu in de basisopstelling opgenomen Mo Himich en Nordin Zoufri speelden een prima wedstrijd en de reserve bank werd onder meer aangevuld met twee talenten uit de Onder 18, Joey de Bie en Nick Bouman.

Hercules begon op het drukbezochte Sportpark voortvarend aan het duel en kreeg enkele kansen. De beste mogelijkheid om tot scoren te komen was een vrije trap van buiten het strafschopgebied van Lars Vermeulen die helaas de kruising raakte. DVS’33 deelde in de eerste helft enkele speldenprikjes uit maar werd niet echt gevaarlijk, rust 0-0.

In de tweede helft een zelfde spelbeeld als rond de 60-ste minuut een DVS’33 aanvaller ten val gebracht wordt en scheidsrechter, Schaper een penalty geeft. De strafschop wordt nog bijna gepareerd door de weer uitstekend keepende , Pepijn Vonk maar DVS’33 komt op 0-1. Enkele minuten daarna is het Mo Himich die met een goede actie de ingevallen Luciandro Andeloe in staat stelt de 1-1 aan te tekenen. Hercules zet verder aan en krijgt kansen. Uit een van die aanvallen is het wederom Andeloe die scoort echter de goal wordt vanwege vermeend buitenspel afgekeurd, een twijfelachtige beslissing. Hercules raakt enigszins gefrustreerd en het is Tim Pieters die zijn tweede gele kaart ontvangt na een onnodige overtreding en met rood kan vertrekken. Trainer, René van der Kooij wisselt enkele spelers en met 10 spelers wordt er toch nog een slotoffensief uitgeperst dat jammer genoeg niet tot de winst leidt. Eindstand 1-1, DVS’3 naar de volgende ronde tegen Kozakken Boys en Hercules einde seizoen.

Een einde aan een fantastisch seizoen waar het weliswaar net niet lukte het kampioenschap te pakken maar waar velen genoten hebben van het uitstekende spel van de jonge Hercules ploeg. De in dit seizoen opgedane ervaring wordt meegenomen naar volgend seizoen en met enkele kwalitatieve versterkingen erbij staat er komend seizoen weer een spelersgroep waar iedere tegenstander rekening mee kan houden.

De vertrekkende spelers, Tyrone Fonville , Niek Hoogveld, Omar el Ghazaouani en Michiel van Doggenaar werden na afloop in een plezierige afsluitende sessie bedankt en succes gewenst bij hun nieuwe club. De hechte spelersgroep, trainers en staf hebben daarna het seizoen nog passend met de nodige alcoholische versnaperingen afgesloten.

Nu even na zo’n zwaar maar succesvol seizoen genieten van de zomer periode, mentaal en fysiek bijtanken en vanaf 14 juli a.s. weer scherp en fris aan de voorbereiding op een nieuwe seizoen beginnen!

Na de zwaar teleurstellende kampioenswedstrijd tegen ADO´20 was er het nodige fysieke en mentale reparatiewerk voor de selectie van trainer, René van der Kooij voor het duel in de nacompetitie tegen DVS’33. Vanwege het krankzinnige KNVB programma speelt Hercules in 8 dagen tijd 5 cruciale wedstrijden waardoor voor enig fysiek en mentaal herstel niet of nauwelijks tijd is.

Als dan de wedstrijd tegen DVS’33 slechts 37 seconden oud is en de 1-0 voor de thuisclub te noteren valt verwacht je een Hercules team dat in elkaar stort echter de jonge ploeg toonde karakter en richtte zich op. Hercules begon beter te spelen en kreeg enkele kansen op de gelijkmaker. Spijtig was het dat niet scherp genoeg verdedigen na 25 minuten de 2-0 door DVS’33 gescoord kon worden.

Hercules bleef voetballen en in de 38 -ste minuut was het Shannon Carmelia die met een formidabele knal DVS’33 keeper, Huiskamp kansloos liet en de 2-1 aansluitingstreffer scoorde. Toch lukte het ook nu weer niet deze stand tot de rust te houden want naïef verdedigen leverde de derde volstrekt onnodige tegengoal kort voor rust op, 3-1.

Na rust een beter spelend Hercules dat de eerste 20 minuten domineert maar pech heeft met de afronding. Een kopbal van Mitchell Zwart en een schot van Tim Pieters wordt van de lijn gewerkt. Vervolgens is het in de 65-ste minuut als DVS’3 voor het eerst in de tweede helft voor de goal van Pepijn Vonk verschijnt maar wel direct scoort,4-1. Invaller Kruisheer van DVS’33 maakt er, na wederom onvoldoende de bal wegwerken ,5-1 van waarna Tim Pieters toch de 5-2 weet te noteren.

De ploeg van René van der Kooij heeft een voortreffelijk seizoen gedraaid en zal zaterdag in return in Utrecht ongetwijfeld vol gas geven om de achterstand te repareren. De jonge ploeg heeft dit seizoen heel veel ervaring opgedaan en kende de nodige leermomenten. Allemaal bagage voor komend seizoen die de selectie ongetwijfeld sterker zal maken.

Een oproep aan alle Herculanen het team zaterdag te steunen, zij hebben het verdiend!

De wedstrijd zaterdag begint om 18.00 uur op Sportpark Voordorp en staat onder leiding van scheidsrechter Schaper. Hij wordt geassisteerd door de heren Veen en Smets. De 4e officials is de heer Witlox

Hercules heeft in een zinderende thriller voor ca. 2000 toeschouwers kort voor tijd het kampioenschap door de vingers zien glippen. Hercules begon uitstekend aan het duel en het was na 4 minuten al raak toen Omar el Ghazouani met een lage schuiver in de verre hoek de 1-0 voorsprong liet noteren. Na deze vroege goal was het ADO’20 dat met de stevige wind én regen in de rug meer balbezit kreeg en na twintig minuten met een lob over Hercules doelman Pepijn Vonk de 1-1 op het scorebord zette. Hercules speelde die eerste helft niet goed. Het bewoog voorin te weinig en in balbezit was het tempo te laag. ADO’20 had nog een dot van een kans om op voorsprong te komen maar Pepijn Vonk redde uitstekend.

De tweede helft werd door Hercules anders en beter aangepakt . De ene aanval na de andere werd er op het ADO’20 doel afgerold ook al speelde de stevige rugwind parten bij het combinatie spel. In de 69-ste minuut is het eindelijk toch raak en komt een afvallende bal uit een corner voor de voeten van Tim Pieters die hard en laag de bal inschiet, 2-1 voorsprong. Ook nu weer slaagt Hercules er niet in de voorsprong lang vast te houden want ongeveer 10 minuten later wordt er bij de zijlijn niet kordaat ingegrepen en laat men de rechtsback van ADO’20 de bal voorzetten die vervolgens bij de tweede paal wordt binnengeschoten, 2-2.

Hercules zet aan voor een slotoffensief. Het is de 88-ste minuut als het lijkt dat ADO’20 op voorsprong komt echter de bal wordt na een hachelijke situatie van de doellijn opgepakt door Pepijn Vonk die vervolgens de messcherpe counter met zijn geplaatste uittrap inzet. Het is Tim Pieters die er vandoor gaat en de bal bij Tyrone Fonville weet te krijgen die succesvol doel treft en de 3-2 scoort. In de daarop volgende hectiek wordt de ADO’20 ploeg van alle kanten geïnformeerd over de 2-0 voorsprong van OFC tegen Quick hetgeen met deze stand betekent dat Hercules kampioen is en ADO’20 de nacompetitie in gaat. Echter, het is ADO’20 trainer én voormalig OFC trainer (!) Roy v/d Mije die zijn ploeg juist opzweept om voor de gelijkmaker te gaan. Plichtsgetrouw wordt de opdracht van de trainer uitgevoerd en na een makkelijk gegeven vrije trap rond de 16 meter wordt – de overigens fraaie - gelijkmaker genoteerd. Resultaat: Hercules gaat de nacompetitie in en ADO’20 heeft helemaal niets en einde seizoen. Na afloop boze commentaren uit het ADO’20 hoek op de ongelooflijke domme actie van hun trainer, Roy v/d Mije die blijkbaar geen trek in een nacompetitie en promotiekansen voor zijn ploeg had.

Natuurlijk grote teleurstelling bij Hercules door het mislopen van het kampioenschap echter de komende dagen zal het besef komen wat voor fantastisch seizoen het was met een prachtige tweede plaats op de eindranglijst en het halen van de nacompetitie. Wat nu wacht zijn de door de KNVB veel te kort op het eind van de zondag competitie geprogrammeerde nacompetitiewedstrijden. Hercules treft donderdagavond al in Ermelo DVS’33 (3e periodekampioen in zaterdag 3e Divisie) en speelt zaterdag de return op Sportpark Voordorp. Wedstrijden waarvoor de rug gerecht moeten worden. Wat de afloop ook is de jonge Hercules ploeg heeft het geweldig gedaan dit seizoen en spelers, trainer en staf kunnen trots zijn op deze prestatie.

De wedstrijd donderdagavond tegen DVS’33 in Ermelo begint om 20.00 uur.

Het ging nog wel ergens om! Voor Hercules waren het de eer, de sportieve plicht maar vooral ook de wens om écht periodekampioen te worden, voor DVSU was het de laatste kans om de nacompetitie nog te halen. Dus: wij wilden graag winnen, zij moesten winnen. Een mooi uitgangspunt voor een fel laatste competitieduel tegen deze oude bekenden uit Lunetten.

De wedstrijd begon slecht want al na vijf minuten moest Mark zich laten vervangen door Pim vanwege een zeer pijnlijk ijsbeentje. Dus verhuisde Jordey naar het middenveld. Het eerste gevaar kwam van de thuisploeg met pogingen van Nabor, Mike en Jordey (met een iets te frivool hakballetje). DVSU deed een duit in het zakje toen een aanval niet werd afgefloten voor buitenspel en het schot op de paal belandde. Daarmee is ook het karakter van de wedstrijd weergegeven want van beide kanten werd er hard gewerkt en werd er gestreden voor elke bal en elke meter. Aan beide kanten ontstond dus gevaar voor de doelen. DVSU door de as, schot naast; Nabor op Mitch, te lastig; Jules grijpt in, gele kaart, vrije trap wordt corner; Mike verovert, Mitch komt ver, Pim schiet rebound naast; Mike incasseert geel wegens praten; Mickey is wat slordig, maar DVSU schiet ver over; prima aanval over rechts, Mitch kan net niet koppen; sterke momenten in de verdediging om gevaar te bezweren (Wouter, Jordey en Jules); Mitch geeft een subtiel lobje op Jordey, net naast.

Een tweede tegenvaller is er als ook Mickey geblesseerd raakt. Gastspeler Arie komt daarmee eerder dan gepland in het veld. Hij sticht meteen gevaar door Mike te lanceren. Die vindt het zijnet. DVSU laat zich gelden via een prima aanval over veel schijven en een gevaarlijke inzet die invalkeeper Thijs met zijn voet kan keren. Nabor probeert, Jelte vindt Mike nog maar eens en op slag van rust komt Hercules op voorsprong! Mike geeft uit een corner een assist (deze keer wel, vorige week heb ik hem er eentje gegeven in het verslag maar het was toen toch echt Mickey!) door de bal op het hoofd van Jules te deponeren. De bal caramboleert in het doel en dus kunnen we met 1-0 de rust in. Meteen ook de laatste bijdrage van de doelpuntenmaker overigens, hij wordt na de thee/limonade vervangen door Gerrit (en dus moet Jordey nog maar eens van plek wisselen).

Een blik op de tussenstanden leert dat DESTO nog geen afstand heeft genomen van Focus. Dus zijn we gewaarschuwd dat DVSU er nog één keer alles aan gaat doen. Zo geschiedde. Weliswaar waren de eerste kansen in het tweede bedrijf weer voor Hercules (Nabor liet zich meermaals zien en ook Mitch had bijna succes) maar de grootste kans was daarna voor de gasten. Het was echter Thijs die heel lang durfde te wachten en ijzig kalm bleef staan waarmee hij een bijna zekere gelijkmaker voorkwam. Klasse!

Mitch probeerde het maar eens van afstand. Hij zag zijn schot op de lat belanden. Na een kwartiertje maakte Hercules via een fraaie aanval een mooie goal maar helaas was er buitenspel bij geconstateerd en dus werd deze terecht afgekeurd. Waarna Thijs opnieuw een wereldredding moest laten zien. Weergaloos!

Cas kwam voor Jelte voor het laatste kwart. Het spel bleef golven maar het leidde niet tot heel grote kansen. Totdat het uiteindelijk toch weer raak was! De broertjes Maas vonden elkaar bij een snelle uitbraak. Mitch stuurde weg, Mike rondde beheerst en prima af. Daarmee leek het wel gespeeld. Alhoewel, DVSU deed nog iets terug in de laatste minuten en schoot de 2-1 binnen. Maar de extra tijd was te kort voor hen om de nederlaag nog af te wenden. Sterker nog, het was Mitch die nog dicht bij een doelpunt kwam met een mooie lob die maar net door de keeper corner getikt kon worden.

Dus: een zwaarbevochten 2-1 winst voor Zaterdag 1. Een zure nederlaag voor de bezoekers, zeker gezien het feit dat hun concurrent DESTO uiteindelijk zelfs verloren bleek te hebben. Hercules sluit de competitie af met een vijfde plek en vooral ook een echte periodetitel en het kan zich opmaken voor de eerste van hopelijk drie finales. Volgende week wacht een zware klus, uit tegen Jonathan, achter het slot in Zeist. Die ploeg is op voorhand favoriet maar Hercules zal er alles aan doen om voor een stunt te zorgen. Want nu we zó dicht bij promotie zijn, moet het maar gebeuren ook. Komt u kijken en aanmoedigen? Aftrap om 14.30u.

De oer-Herculanen en goede oude bekenden van de zaterdag 1, de heren Bob en Max Haagman, waren onze laatste balsponsoren van dit jaar. Waarvoor dank. Zij hadden de keuze van Man of the Match uitbesteed. Maar ik weet zeker dat ze tevreden zijn met de uiteindelijke winnaar van de dagprijs. Want ondanks dat er veel mannen een prima pot hebben gespeeld, was het overduidelijk dat Thijs de Leede met zijn reddingen de punten in Voordorp hield en hij dus terecht verkozen werd. Zie het bewijs hieronder.

Van het prachtige afscheidsfeest wat volgde doe ik geen verslag, maar het was een memorabel avondje!

Frank van den Heuvel